ΚΟΥΚΟΥΛΟΝΟΜΟΣ

«Σήμερα θα δώσουμε στην Αντίσταση ένα πρόσωπο. Φορώντας τις μάσκες, διακηρύσσουμε την ενότητά μας και υψώνοντας τη φωνή μας στους δρόμους, διακηρύσσουμε την οργή μας ενάντια στην απρόσωπη εξουσία». (Αγγλικό Black Block, Ιούνης ’99).

Αρχές του 2009 ψηφίζεται και εφαρμόζεται στην χώρα μας ο «κουκουλονόμος» ή αλλιώς, με τη γλώσσα που θυμίζει άλλες εποχές, «ο νόμος σχετικά με την απόκρυψη των χαρακτηριστικών του προσώπου στις δημόσιες συναθροίσεις».
Αφού πρώτα μας βομβάρδισαν με μια άνευ προηγουμένου γκεμπελική προπαγάνδα ότι το μείζων πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας είναι η «αυξανόμενη εγκληματικότητα» και οι «κουκουλοφόροι» και όχι οι πρωτοφανείς επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στα εισοδήματα των εργαζομένων, στην αύξηση της ανεργίας, στο κλείσιμο χιλιάδων μικρομάγαζων που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν, έρχονται τώρα να επιβάλλουν ένα ιδιότυπο καθεστώς έκτακτης ανάγκης.
Οι νομοθέτες γνωρίζουν πολύ καλά για πιο λόγο ποινικοποιούν (κακούργημα) τη χρήση της κουκούλας ή του μαντιλιού στις διαδηλώσεις και προτάσσουν για ακόμα μια φορά το αγαθό της κοινωνικής ειρήνης. Και η κάμερα απεχθάνεται το καλυμμένο πρόσωπο, γιατί καταργεί την αξία χρήσης της. Δεν χρειάζεται κάποιος νόμος για να το αποδείξει. Ο νόμος υπάρχει μόνο για να σπείρει την ψευδαίσθηση ότι κάποιες εκδηλώσεις θα χάσουν λίγη από τη δυναμική τους. Η ανάμνηση της βίαιης εξέγερσης του Δεκέμβρη είναι πολύ νωπή και αυτό είναι που φοβίζει τους κρατούντες. Το ζήτημα δεν είναι οι πορείες που εξελίσσονται σε δυναμικές συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, αλλά η ουσία της αέναης επιτήρησης. Η παρανομία δεν είναι το μαντήλι στο πρόσωπο, αλλά το ότι σε έναν κόσμο όπου δεν υπάρχει θέση για καμία επαλήθευση στο όνομα της τάξης και της ασφάλειας, εχθρός ανακηρύσσεται αυτός που ανεβάζει το μαντίλι στο πρόσωπό του. Είτε είναι οι μετανάστες στο παλιό Εφετείο, περικυκλωμένοι από ΜΑΤ και νεοναζί, είτε οι «γνωστοί-άγνωστοι, περιθωριακοί ταραξίες» που πετάνε πέτρες σε μια έκρηξη οργής, είτε ακόμα και πλανητικά οι μαχητές Ζαπατίστας που την έκαναν σύμβολο αγώνα, οι Παλαιστίνιοι και οι γκεττοποιημένοι νέοι στα προάστια του Παρισιού, (η κουκούλα δείχνει την χρησιμότητα της στον κόσμο της ελπίδας).
Αυτό το κεκτημένο οι κυβερνήσεις θέλουν να το ποινικοποίησουν όχι για να πάρουν απλώς μια ρεβάνς (π. χ. οι εδώ κρατούντες για τον Δεκέμβρη), ούτε πολύ περισσότερο για να προστατεύσουν τα ιερά και τα όσια της γυάλινης αγοράς, αλλά δρώντας προληπτικά και αποτρεπτικά για το άμεσο μέλλον, ακριβώς σε μια στιγμή που η δομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος εκδηλώνει ανοιχτά τις συνέπειες της σε όλο τον πλανήτη.
Κάτω από αυτό το πρίσμα, η κουκούλα, είναι μόνο η αφορμή. Ο ντόρος δεν γίνεται για ένα πρόσωπο που θέλει να κρυφτεί, αλλά ο στόχος είναι το πρόσωπο της οργής που δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί. Σκοπός μια κοινωνία που ονειρεύεται κάθε εξουσιαστής, ένας «διάφανος κόσμος», ένας κόσμος συνεχούς παρακολούθησης όπου «οι αθώοι δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν». Το πρόβλημα γι’ αυτούς δεν είναι καθαυτού η ίδια η κουκούλα, αλλά οι δυναμικές εκδηλώσεις που δεν έχουν πίσω τους επίσημα συνδικάτα, φορείς, καθοδηγητές και πολιτικές στρατηγικές. Η ποινικοποίηση της κουκούλας είναι απλώς ένα βήμα προς τον έλεγχο των αυθόρμητων ξεσπασμάτων στο δρόμο που μοιάζουν με φιτίλι πυριτιδαποθήκης. Η απαγόρευση της κουκούλας δεν αφορά την ειρήνη, αλλά την καταστολή. Οι «ταραξίες» του σήμερα, θα είναι οι επερχόμενοι «βάρβαροι» του αύριο, οι νέοι φτωχοί των μητροπόλεων, όλη αυτή η εργατική δύναμη που εκδιώκεται κακήν κακώς από τον επίσημο κόσμο της οικονομίας και δεν έχει κανενός είδους πολιτική η κοινωνική συνείδηση, που δεν τους ενώνει τίποτα παρά μόνο η απόγνωση και που θα πρέπει να ελεγχθούν και να εγκλειστούν από τους σύγχρονους κρατικούς τυράννους.
Σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες απλώνεται ένα ευρύ κύμα κοινωνικής αγανάκτησης ενάντια στους καπιταλιστές, τους βιομηχάνους και τους τραπεζίτες που κλείνουν επιχειρήσεις και απολύουν κατά χιλιάδες τους εργαζομένους, ενώ ταυτόχρονα μειώνουν τους μισθούς, φορτώνοντας την κρίση στις πλάτες των πιο φτωχών και αδύναμων κομματιών της κοινωνίας. Αυτό το κύμα πρέπει να ανακοπεί με κάθε τρόπο. Να ποια είναι η ουσία του κρατικού σχεδιασμού.
Η έγερση, η αντίσταση και η αξιοπρέπεια ή θα πνιγούν μέσα από ένα σύστημα κρατικών νόμων, ή θα οπλιστούν με οργή, δυναμικότητα και ανατροπή, για να πορευθούν στο δρόμο του μελλοντικού ελεύθερου κοινωνικού μετασχηματισμού.

Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΝΑ ΛΕΜΕ ΟΧΙ

Έχουμε χάσει την τέχνη να λέμε «όχι». Όχι στην ωμότητα της πολιτικής, όχι στην τρέλα των οικονομικών αδικιών που μας περιβάλλουν, όχι στην εισβολή της γραφειοκρατίας στην καθημερινή μας ζωή. Όχι στην ιδέα ότι μπορούν να γίνονται αποδεκτοί ως φυσιολογικοί οι πόλεμοι, η πείνα, η παιδική σκλαβιά. Υπάρχει μια πελώρια ανάγκη να ξαναρχίσουμε να προφέρουμε αυτή τη λέξη.
Τρομάζω μπροστά στην ενδοτικότητα τόσων καθώς πρέπει προσώπων που έχουν μεταμορφωθεί σε πρωταθλητές της μοιρολατρίας. Που δηλώνουν ανοιχτά το σκεπτικισμό τους σχετικά με το ανώφελο της διαμαρτυρίας, λες και το να διαμαρτύρεται κανείς έχει γίνει κάτι ενοχλητικό. Η οικογένεια, το σχολείο και όλο το σύστημα των μέσων μαζικής επικοινωνίας, μεταδίδουν συστηματικά αυτόν τον ιό. Μας προδιαθέτουν για τον πιο ολικό κομφορμισμό.
Γι’ αυτό είναι θεμελιώδες να ξαναρχίσουμε την αντίσταση ενάντια στα ψεύτικα είδωλα του καιρού μας. Ξεκινώντας από το κυριότερο : το χρήμα. Η ίδια η πολιτική εξουσία βρίσκεται στα χέρια του χρήματος. Πρόσφατα είδαμε να κλείνουν τράπεζες και εργοστάσια. Είδαμε εκατοντάδες χιλιάδες πρόσωπα να χάνουν τη δουλειά τους και ταυτόχρονα παρακολουθήσαμε το επαίσχυντο θέαμα των διευθυντικών στελεχών που αποχωρούσαν εισπράττοντας πελώρια ποσά ως μπόνους. Θα ευχόμουν μπροστά σε όλα αυτά να υψωνόταν ισχυρό από τους δρόμους και τις πλατείες το «όχι». Αντίθετα όμως κυριάρχησε η συνήθης θλιβερή παθητικότητα. Προφανώς το άτομο παραμένει παθητικό επειδή έχει την αίσθηση ότι βρίσκεται αντιμέτωπο με ένα σχηματισμό ανώνυμων δυνάμεων τόσο ισχυρό ώστε να παραλύει κάθε αντίδραση.
Ένας άλλος παράγοντας που δεν πρέπει να λησμονούμε είναι η καταστροφή των ιδεολογιών του εικοστού αιώνα, ξεκινώντας από τον μαρξισμό στις διάφορες πολιτικές εφαρμογές του που άφησε πίσω του καμένη γη. Και η καταστροφή δεν είναι μόνο πολιτική, είναι και πολιτισμική.
Το μεγαλείο, όμως, κάθε ανθρώπου έγκειται στην ικανότητά του να αντιμετωπίζει μέσα στη μοναξιά κάθε δύσκολη μετάβαση της ύπαρξής του. Στον άνθρωπο υπάρχει ένα συναίσθημα ίσως ακόμα πιο ισχυρό από την αγάπη και το μίσος. Εκείνα τα «βαθιά πάθη» που είναι συχνά ανεξήγητα, για κάτι που στα μάτια μας προσλαμβάνει υπέρτατη αξία. Στο πεδίο του αληθινού πάθους κρίνεται η μοίρα μας.

(Απόσπασμα γραφόμενων του στοχαστή Τζορτζ Στάινερ)

ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΠΑΔΙΚΑ ΝΕΑ

-ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΡΗΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ. Ο ΑΡΗΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ. Με ψυχή και πάθος, κόντρα σε Κοκαλιστάν, Παράγκα και Παμπορίδη, επιβλήθηκε με 1-0 του Ολυμπιακού, σπάζοντάς του το αήττητο και δείχνοντας ποια ομάδα στέκεται στο ύψος της απέναντι στην κυριαρχία του Π.Ο.Κ.
-Πριν την έναρξη του ματς, οπαδοί μας, νομίζοντας πως το λεωφορείο που μεταφέρει την αποστολή της ομάδας μας, είναι το λεωφορείο της αποστολής του Ολυμπιακού (λόγω του ότι ο δρόμος είχε «φραγεί» από τις κλούβες των ΜΑΤ), του επιτίθενται με καπνογόνα και πέτρες… Αν αυτό το λάθος λειτούργησε σαν φόβος και εφαλτήριο για τέτοια όμορφη απόδοση από τους ποδοσφαιριστές μας… χαλάλι… Και γιατί όχι, να το επαναλάβουμε και σε άλλα ματς!!!
-Στην αθλητική Κυριακή της ΝΕΤ, στον σχολιασμό των αμφισβητούμενων φάσεων από το ματς ΑΡΗ-Ολυμπιακού, η «έγκυρη» δημοσιογραφία, πρόβαλλε τις μισές αμφισβητούμενες φάσεις… ενώ όλοι οι παρόντες στο πάνελ συμφώνησαν ότι το ελληνικό πρωτάθλημα της Super League από κάπου … μπάζει. Και επειδή οι περισσότεροι γνωρίζουμε, όχι μόνο μπάζει, αλλά έχει γίνει ολόκληρο τούνελ που περνάει χείμαρρος, έχουμε άγριες διαθέσεις… γι’ αυτό στο ματς με τον Ολυμπιακό υπήρχαν στο Κλ. Βικελίδης 3 εισαγγελείς… Μήπως γνώριζαν τι θα πράξει ο Παμπορίδης και ήταν εκεί για να τιμωρήσουν την γηπεδούχο ομάδα γι΄ αυτό που φανταζόντουσαν ότι θα ακολουθούσε; Αλήθεια, η έρευνα για τα στημένα της Β’ εθνικής και τα στοιχήματα πότε θα ξεκινήσει κύριοι εισαγγελείς; Μάθαμε ότι στα γραφεία της Ομοσπονδίας έφτασε και άλλος φάκελος από την UEFA. Μαθαίνουμε επίσης πως η ΕΠΟ είναι έτοιμη να προτείνει την σύσταση «Ανεξάρτητης» Αρχής που θα συνεργάζεται με το Κράτος, τον ΟΠΑΠ, την ΕΠΟ(…) θα ερευνά και θα τιμωρεί ανάλογες περιπτώσεις. Καλά, μας πείσατε. Και αυτή η έρευνα, όπως οι περισσότερες των σοβαρών υποθέσεων σ΄ αυτή τη χώρα, βλέπουμε να καταλήγει στον προσφιλέστερό τους χώρο. Στο Αρχείο!
-Φωνές και αψιμαχίες μεταξύ των φιλάθλων μας, κατά τη διάρκεια του ματς στην Θύρα-1. Αφορμή τα πανιά των συνδέσμων που μπαίνουν ψηλά με αποτέλεσμα αρκετός κόσμος να μην βλέπει καθόλου τι εκτυλίσσεται στην εστία και στην μικρή περιοχή. Και οι μεν και οι δε έχουν δίκιο από την πλευρά τους. Και αυτοί που κρεμάνε τα πανιά και αυτοί που παραπονιούνται. Το λογικό όμως θα ήταν αντί να διαπληκτίζονται μεταξύ τους, να στρέψουν την οργή τους στην ΠΑΕ που ευλαβικά έχει τοποθετήσει διπλές διαφημιστικές πινακίδες χορηγών, μετατρέποντάς το γήπεδό μας σε Διαφημιστική Έκθεση. «Ποια πανιά μωρέ; Ποιοι φίλαθλοι; Οι σπόνσορες να ναι καλά που μας αφήνουν κάνα φράγκο».
-Πανό αλληλεγγύης-λευτεριάς στους συλληφθέντες του φετινού Δεκέμβρη και ενάντια στην κρατική καταστολή, ανήρτησαν οπαδοί μας στην Θύρα-3 στο συγκεκριμένο ματς. HASTA LA VICTORIA SIEMPRE.
- Η πίκρα του Ολυμπιακού για την ήττα τους, ήταν τόσο μεγάλη, που επειδή δεν μπόρεσαν λόγω απόστασης (504χλμ) να ξεσπάσουν την οργή τους στους Αρειανούς, στείλανε κάποιους ψευτόμαγκες από το παράρτημά της Θεσσαλονίκης και μετά το τέλος του ματς επιδόθηκαν σε κυνήγι και ξυλοδαρμούς οπαδών μας στην Εγνατία και σε Δυτικές περιοχές. Το να δημιουργείς αποικιοκρατία σε μια άλλη πόλη και οι άποικοι να είναι πιο φανατισμένοι από τα Αφεντικά τους, ούτε οι Αμερικάνοι δεν το έχουν καταφέρει. Α ρε Παόκια, τέτοιο κόμπλεξ και τέτοια ξεφτίλα, δεν κουβαλά κανένας άλλος.
-Άκουσα μια είδηση σε καθεστωτικά μέσα, για ένα περιστατικό αργά την Δευτέρα στον Εύοσμο, όπου δεν αναφέρονταν ποιοι οπαδοί ποιας ομάδας, σε ποιόν σύνδεσμο οπαδών επιτέθηκαν. Η περιγραφή του γεγονότος, το όλο περιστατικό και η ώρα και η ημέρα του συμβάντος δεν μου άφησαν καμιά αμφιβολία για το ποιόν και την ταυτότητα των «φυντανιών». Η τακτική του στυλ την πέφτω σε κλειστό σύνδεσμο και στο φεύγα σπάζω και καμιά δεκαριά αυτοκίνητα γειτόνων, για να αγανακτήσουν και να αναγκαστούν να κινήσουν διαδικασίες να κλείσει ο σύνδεσμος στην γειτονιά τους, έχει γίνει αρκετές φορές στο παρελθόν. Μα τόση στενοχώρια για την ήττα του Ολυμπιακού ρε στραβοστόμηδες συμπολίτες; Για το περιστατικό προσήχθη ένας 19χρονος και αντιμετωπίζει κατηγορίες με ένα κακούργημα και δυο πλημμελήματα.
-Εκλογές για την ανάδειξη προέδρου της Super League. Ήδη από νωρίς είχαν φτιαχτεί οι κλίκες και τα στρατόπεδα των ισχυρών. Ο «Πανγκαγκάτσειος Α.Ο.Κ» ήταν γνωστό ποιόν θα ψήφιζε. Τα γλειψίματα, οι ρουφιανιές και τα μετερίζια της κρατικοδίαιτης ομάδας του Βορρά είναι πλέον μια τελειωμένη ιστορία. Η προσπάθεια των οπαδών της να πείσουν για το αντίθετο, πέφτει στο κενό εδώ και χρόνια. Το πρόβλημα δεν είναι αυτοί. Αυτούς τους ξέρουμε. Το πρόβλημα είναι κάποιοι στην δική μας ομάδα που ενώ δηλώνουν : «Οι ίδιοι πρωταγωνιστές, κάποιοι συμπρωταγωνιστές και οι υπόλοιποι κομπάρσοι στο πρωτάθλημα που είναι άριστα σκηνοθετημένο και με προσεγμένη «παραγωγή». Αξία βέβαια για όλους αυτούς, έχει το ταμείο. Τα έσοδα από το «έργο» τους δε επιθυμούν να τα μοιράζονται με κανέναν. Ακριβές «παραγωγές» στήνουν, θέλουν να αποσβέσουν τα χρήματά τους, χωρίς το παραμικρό ρίσκο. Ο ΑΡΗΣ, συνειδητά, απέχει απ΄ όλες αυτές τις «καμαρίλες». Δεν θέλει να εμπλακεί, διότι δεν οδηγούν πουθενά. Είναι συνειδητή απόφαση αλλά και περηφάνια, αξιοπρέπεια. Ο ΑΡΗΣ ποτέ δε θα εξελιχθεί σ’ ένα χαμερπή. Στην παρτίδα «σκάκι» που εξελίσσεται κάθε χρόνο, δεν είναι δυνατόν να δεχθεί να λειτουργήσει ως ένα αναλώσιμο «πιόνι». Πολύ περισσότερο, ο ΑΡΗΣ που θέλουμε να δημιουργήσουμε. Ο πολεμιστής λειτουργεί αυτόνομα και αυτόβουλα. Εμείς βάζουμε τους όρους στο παιχνίδι που μας αφορά. Δίκαιους, κατά το δυνατόν, και με κρυστάλλινες διαδικασίες» δηλαδή υπερήφανοι, αξιοπρεπείς, ανεξάρτητοι, καθαροί και ντόμπροι (που σαν έννοιες κάθε Αρειανός τις γουστάρει), στη συνέχεια πηγαίνουν και ψηφίζουν το λαμόγιο πρόεδρο του Παναθηναϊκού, λες και υπάρχει περισσότερο ή λιγότερο «σάπιος» μέσα στα «τραστ» που έχουν δημιουργηθεί (Κόντη μπούλο). Αν είσαι ενάντια σε ένα σύστημα διαφθοράς και αντιστέκεσαι, απέχεις ή ρίχνεις άκυρο. Η πρακτική του υποστηρίζω έναν στυλοβάτη της αθλητικής (και όχι μόνο) σήψης, περιτυλιγμένη με επαναστατική φρασεολογία, δεν πείθει κανέναν. Η δικαιολογία των υποστηρικτών και συμπορευτών κάθε ενέργειας της διοίκησης : «Ο ΑΡΗΣ, εν αγνοία του, ενεπλάκη στα κοκκινοπράσινα παιχνίδια ανταγωνισμού, για το ποιος ελέγχει ποιόν. Φαίνεται ότι στο Λεκανοπέδιο έχουν μοιράσει «ρόλους» στο «έργο» που ανεβάζουν κάθε χρόνο. Έγινε το casting και η διανομή τους», είναι πολύ φτηνή για να πείσει, αλλά αρκετή για να εξοργίσει…

ΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΥ (ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ)

Ο Καμύ γεννήθηκε στις 7 Νοεμβρίου του 1913 και μεγάλωσε στην Μπελκούρ, σε μια φτωχή περιοχή στην Αλγερία όπου το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού ήταν Γάλλοι.Γιος ενός φτωχού οινοαποθηκάριου που σκοτώθηκε στα χαρακώματα του Α΄ παγκοσμίου πολέμου και μιας υπηρέτριας, με μια παιδική ηλικία γεμάτη στερήσεις και ένδεια, προσβεβλημένος με μια φυματίωση από τα μαθητικά του χρόνια που θα τον ταλαιπωρήσει για όλη του τη ζωή.

Ένθερμος υποστηρικτής μιας λαϊκής επανάστασης, διαγραμμένος από το κομμουνιστικό κόμμα Αλγερίας, παράτολμος φιλόσοφος και παθιασμένος δημοσιογράφος, πεισματάρης ουμανιστής, αυστηρός και αισθησιακός, συγγραφέας και λάτρης του αλκοόλ και των γυναικών, μια καθάρια προσωπικότητα που μαχόταν ενάντια στα μαζικά και τερατώδη γεγονότα εκείνης της εποχής. Το σκεπτικό του «η εξέγερση είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης. Αποδοχή ή εξέγερση, έτσι κι αλλιώς ερχόμαστε αντιμέτωποι με τη ζωή» μαρτυρά τον επαναστατικό του χαρακτήρα.
Έδωσε την απάντηση στο θεμελιώδες ερώτημα της φιλοσοφίας «αν τη ζωή αξίζει να τη ζει κανείς ή όχι» με την ταραχώδη ζωή του και το έργο του, που τον οδήγησαν από τις φτωχογειτονιές του Αλγερίου στο Νόμπελ λογοτεχνίας του 1958.
Φοιτητής φιλοσοφίας στο Αλγέρι, μελετά τον Χέγκελ και τον Άγιο Αυγουστίνο, ανεβάζει θεατρικές παραστάσεις με ερασιτέχνες ηθοποιούς και γράφει θεατρικά που προπαγανδίζουν την Κοινωνική Επανάσταση όπως την «Εξέγερση στις Αστούριες».
Καθώς ξεσπάει η Ισπανική Επανάσταση και ο Φασισμός κερδίζει έδαφος στην Ευρώπη, ο Καμύ ταξιδεύει, δημοσιογραφεί υπέρ των φτωχών αυτοχθόνων της Αλγερίας και γράφεται στο κομμουνιστικό κόμμα για να διαγραφεί λίγο μετά ως «τροτσκιστής προβοκάτορας», λόγω των άρθρων του κατά του πολέμου.
Διαβάζει Νίτσε και του γεννιέται η ιδέα να γράψει τον «Μύθο του Σίσυφου». Ένας καθημερινός καβγάς αποίκων με Άραβες στην πόλη Οράν του δίνει την ιδέα και γράφει τον «Ξένο». Κατά την διάρκεια του πολέμου βρίσκεται στο Παρίσι και συμμετέχει στην Αντίσταση ως συντάκτης της παράνομης «Compat». Βιώνει τον πόλεμο και την Αντίσταση και γράφει την «Πανούκλα» ως υποχρέωση αντίστασης του ανθρώπου σε κάθε είδους ολοκληρωτισμό. Τον χειμώνα του 1941, γράφει το θεατρικό «Καλιγούλας» και την «Πτώση», ενώ ανάμεσα στις σκέψεις του στο κατεχόμενο από τους ναζί Παρίσι μονολογεί και γράφει: «Μέχρι τώρα ήξερα τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου και πάντα το έκανα. Τώρα έχω την εντύπωση πως χάνω το παιχνίδι. Νοιώθω πως κάτι με κατατρώει, πως με βάζει σε μια γυάλα, πως σιγά-σιγά με κυριεύει, σαν να χάνω όλη μου τη ζωή –απλώς λόγω εξάντλησης, όπως αν εγκατέλειπα σε έναν αγώνα πυγμαχίας».Μετά την απελευθέρωση είναι διάσημος ως συγγραφέας αλλά απομονωμένος από πολιτικές ομάδες και λογοτεχνικούς κύκλους. Γράφει ένα από τα πιο σπουδαία έργα του «Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος», δεν ανήκει σε κανένα κόμμα, αρνείται κάθε σχέση με τους υπαρξιστές και πολιτικά απορρίπτει τόσο το Ντε Γκολ όσο και τον Στάλιν. Τα έργα του παίζονται στα θέατρα, αλλά πολλά του δοκίμια λοιδορούνται από την αριστερή διανόηση, όπως και η άκαμπτη στάση του στο ζήτημα της Αλγερίας, που είναι η ειρηνική συνύπαρξη Γάλλων και Αλγερινών σε ένα καθεστώς Ελευθερίας.
Στις 3 Ιανουαρίου του 1959 σκοτώνεται σε αυτοκινητιστικό, την στιγμή που είχε τα χειρόγραφα ενός ημιτελούς έργου, με τον τίτλο «Πρώτος Άνθρωπος». Τραγική ειρωνεία ότι στο δοκίμιο που έγραψε για το παράλογο, με εκδότη τον Γκαλιμάρ, έγραφε ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο παράλογο από τον θάνατο σε ένα τροχαίο ατύχημα. Οδηγός του αυτοκινήτου, ο γιος του Γκαλιμάρ, που χάνει τον έλεγχο του αυτοκινήτου και προσκρούει σε ένα δέντρο.

ΛΑΪΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ, ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΜΟΝΤΕΡΝΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ.

Τελευταία πάει να γίνει συχνό φαινόμενο. Οπαδοί μας, μετά από άσχημες εμφανίσεις της ομάδας μας, κατευθύνονται έξω από τα αποδυτήρια του γηπέδου με σκοπό να λογοδοτήσουν οι ποδοσφαιριστές μας στους φιλάθλους μας και όχι στη διοίκηση. Μετά την ήττα στο προχθεσινό ματς με τον Αστέρα Τρίπολης, ένας μεγάλος όγκος οπαδών του Άρη, που παρακολούθησε το παιχνίδι, βγήκε αμέσως έξω από το γήπεδο. Παράλληλα ακριβώς μπροστά στα αποδυτήρια, διμοιρίες των ΜΑΤ είχαν δημιουργήσει «τείχος», ώστε να μην μπορεί κανένας να πλησιάσει στην είσοδο τους. Την ίδια στιγμή και όσο περνούσε η ώρα, ο κόσμος αυξάνονταν ολοένα και περισσότερο. Οι περισσότεροι βρέθηκαν στο σημείο για να αποδοκιμάσουν τους παίκτες του Άρη. Μια μικρή μερίδα οπαδών ωστόσο, άνοιξε «πυρ» με την αστυνομία πετώντας γυάλινα μπουκάλια προς την μεριά της και «φωταγωγώντας» αρκετούς κάδους. Αυτό συνέβαινε για αρκετή ώρα, με τα ΜΑΤ να αντιδρούν κάποια στιγμή, κάνοντας το γνωστό… «ντου» για να τους απομακρύνουν με ρίψη δακρυγόνων ακριβώς στη μέση της θύρας 2. Ακαριαία η ατμόσφαιρα έγινε αποπνικτική, με τον κόσμο των «κίτρινων» που έβγαινε εκείνη την ώρα από την Θύρα 2 και την Θύρα 3 και ο οποίος δεν συμμετείχε στα επεισόδια, να προσπαθεί να καλύψει τα πρόσωπα του για να μην εισπνεύσει της χημικές ουσίες. Να τονίσω οτι αυτοί που βγαίνοντας από το γήπεδο δέχονται τις χημικές μπόχες των μπάτσων και αντί να αντιδράσουν πηγαίνουν στα σπίτια τους, είναι άξιοι της μοίρας τους. Υποτακτικοί, νομιμόφρονες που δέχονται αδιαμαρτύρητα κάθε είδους καταστολή και προσβολή από κάθε τύπο εξουσιαστή, δίνοντας το δικαίωμα στον στρατό κατοχής της Δημοκρατίας να επαναλάβει άφοβα παρόμοια περιστατικά στο μέλλον…
Στη συνέχεια τα ΜΑΤ επέστρεψαν στη θέση τους έξω από τα αποδυτήρια, για να φύγουν και πάλι τρέχοντας λίγα λεπτά αργότερα μετά από κλήση για επεισόδια στην οδό Γιάννη Αγγέλου. Μετά από κάποια διάστημα τα επεισόδια μεταξύ οπαδών και αστυνομίας σταμάτησαν και τα πράγματα, όσον αφορά το «κομμάτι» αυτό, ηρέμησαν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι φωνές και οι αποδοκιμασίες να ακούγονται ολοένα και πιο δυνατά, με ορισμένους αγανακτισμένους φίλους των «κίτρινων» να είναι στη κυριολεξία εκτός εαυτού και να «κατεβάζουν»… ότι τους ερχόταν στο κεφάλι. «Ντροπή σας…άχρηστοι…οποίος δεν μπορεί να πάει σπίτι του…μάθετε που παίζεται…πάλι δεν θα μπορούμε να κοιμηθούμε το βράδυ…», ήταν μερικές από τις λέξεις και τις φράσεις που ακούστηκαν από το εξαγριωμένο πλήθος.Στη συνέχεια των παραπάνω γεγονότων, χαρακτηριστικά είναι τα λόγια ενός οπαδού… «Τέρμα τα κλάμπ, τέρμα τα μπουζούκια. Από αύριο θα είστε προπόνηση, σπίτι, σπίτι προπόνηση και σουβλάκια θα παραγγέλνετε με deliveri…και την Κυριακή θα πηγαίνετε εκκλησία. Κανένας σας δεν θα βγαίνει έξω από το σπίτι του. Όποιον δούμε από εδώ και στο εξής έξω σε κλάμπ και μπουζούκια θα…». Λόγια γεμάτα αλήθειες και τα οποία για πρώτη φορά ακούστηκαν δυνατά.Λόγο της κατάστασης που επικρατούσε έξω από τα αποδυτήρια, η ασφάλεια των «κίτρινων» σε συνεργασία με την αστυνομία αναγκάστηκαν να καταστρώσουν νέα πλάνα, όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο θα έφευγαν οι δύο ομάδες από το γήπεδο. Τελικά το λεωφορείο που θα μετέφερε την αποστολή του Αστέρα, παρέλαβε το «συγκρότημα» της Αρκαδίας από την οδό Μάνθου Ματθαίου(πίσω από την Θύρα 1), ενώ αυτό του Άρη από την Αλκμήνης. Η αποστολή του ΑΡΗ αποχώρησε από το γήπεδο από την οδό «Αλκμήνης» για να αποφύγει το εξαγριωμένο πλήθος. Ωστόσο περίπου 30 οπαδοί των «κίτρινων» «ψυλλιάστηκαν» την αλλαγή…και βρέθηκαν στο σημείο την στιγμή που οι παίκτες είχαν επιβιβαστεί ήδη στο λεωφορείο. Αμέσως ξεκίνησαν τα «γαλλικά», «ντύνοντας» τους παίκτες με διάφορα «κοσμητικά» επίθετα. «Άλλοι δεν έχουν να φάνε και οι δικές σας τσέπες είναι γεμάτες…Λαμπριάκο, Σηφάκη κάντε κάτι για να καταλάβουν που βρίσκονται…», ήταν κάποια από τα λόγια που ακούστηκαν από τους αγανακτισμένους φιλάθλους. Με αφορμή λοιπόν το παραπάνω σκηνικό, ορισμένοι ποδοσφαιριστές τράβηξαν τις κουρτίνες του λεωφορείου, με αποτέλεσμα αυτό να εξαγριώσει ακόμα περισσότερο τους φιλάθλους. Παράλληλα ένας οπαδός την ώρα που έφευγε το λεωφορείο, έβγαλε από την τσέπη του ένα χαρτονόμισμα και το κουνούσε στους παίκτες.

Στον σύγχρονο αθλητισμό, όπου η ιστορία των ομάδων και η εξέλιξή της έχει γίνει επιχείρηση από διάφορους Κόντηδες, Π.Α.Ε., επενδυτές, χορηγούς, αρχισυνδεσμίτες, προέδρους, παράγοντες (ακόμα και «δημοκρατικά εκλεγμένους»), στημένων και μιλημένων ματς, αετονύχηδων, στοιχημάτων εσωτερικού και εξωτερικού, καριερίστες ποδοσφαιριστές του «σήμερα εδώ και αύριο εκεί», «δούναι και λαβείν» εκατομμυρίων ευρώ… υπάρχουν και κάποιοι ρομαντικοί και υγιείς ακόμα, σε πείσμα των καιρών, που σκέφτονται απλά και συναισθηματικά με μόνο κριτήριο την ανιδιοτελή αγάπη στην ομάδα τους. Καθόλου αμελητέα ποσότητα μεν, ανοργάνωτοι δε. Έχουν κάθε δικαίωμα να παρέμβουν όπως αυτοί επιλέξουν… Αυτοί που πρέπει να λογοδοτήσουν ας αρχίσουν να μαζεύουν της βαλίτσες τους. Ο ΑΡΗΣ είναι ιστορία και ιδέα και όχι επιχείρηση. Μακρυά από τον ΑΡΗ.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΙΔΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΕΛΠΙΔΑ. NO MODERN FOOTBALL. Ο ΑΡΗΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΛΑΟ ΤΟΥ.

ΟΠΑΔΙΚΑ ΝΕΑ

- Εξαιτίας των ρατσιστικών συνθημάτων εναντίον του ποδοσφαιριστή της Ίντερ Μπαλοτέλι, από διάφορους οπαδούς ομάδων στην Ιταλία, με τελευταίο κρούσμα αυτών της Κάλιαρι και ενόψει του ματς Γιουβέντους – Ίντερ (οι οπαδοί της Γιούβε και παλαιότερα είχαν ειρωνευτεί με ανάλογα συνθήματα τον συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή), οι ποδοσφαιρικές αρχές στην Ιταλία δίνουν το δικαίωμα στους αρχηγούς των ποδοσφαιρικών ομάδων, να εισηγούνται διακοπή του ματς, σε περίπτωση που ακουστούν ρατσιστικά συνθήματα εναντίων ποδοσφαιριστών. Η πανούκλα ενός υφέρποντος κοινωνικού ρατσισμού έχει μεταφερθεί εδώ και χρόνια και στους αθλητικούς χώρους. KICK OUT RACISTS.
- Πριν λίγες βδομάδες χιλιάδες οπαδοί ομάδων στην Ιταλία πραγματοποίησαν κοινή πορεία στην Ρώμη ενάντια στο μέτρο «ταυτότητας (φακέλωμα) των φιλάθλων» (κυρίως στα εκτός έδρας ματς) της ιταλικής ομοσπονδίας και του ιταλικού κράτους (tessera del tifosso). Μετά την δυναμική πορεία στο κέντρο της Ρώμης, το μέτρο φαίνεται οτι θα μείνει μόνο στα χαρτιά. Καλή κίνηση για εφαρμογή και στα ελληνικά δεδομένα...
- 6 Δεκεμβρίου 2009. Στον ποδοσφαιρικό αγώνα στο ΟΑΚΑ μεταξύ Παναθηναϊκού και Ατρόμητου, κατά την διάρκεια του ημιχρόνου και στον προαύλιο χώρο έξω από το στάδιο, οπαδοί του Ατρόμητου και του Παναθηναϊκού επιτίθενται στις δυνάμεις των ΜΑΤ, δίνοντας μια άλλη διάσταση στις «λογικές» που θέλουν τους οπαδούς διαχωρισμένους με έχθρες και αντιπαλότητες. Τα επεισόδια έχουν ως αποτέλεσμα να διακοπεί ο αγώνας για 35 λεπτά περίπου λόγω των χημικών της αστυνομίας, κάνοντας τους ρουφιανοδημοσιογράφους να μιλούν για «ξένα προς τον αθλητισμό εξτρεμιστικά στοιχεία, που αποκόπηκαν από την μάζα των διαδηλωτών στο κέντρο της Αθήνας και ήρθαν στο Μαρούσι για να επιτεθούν στους αστυνομικούς»!!! Το όργιο παραπληροφόρησης δεν έχει όρια. Οι υποτακτικοί της Εξουσίας δεν αντέχουν να βλέπουν την πραγματικότητα που δείχνει ότι και στα γήπεδα υπάρχει σημαντική μερίδα κόσμου που έχει συνειδητοποιήσει την κοινωνική κατάσταση, προσπαθεί να ξεπεράσει τις επίπλαστες αντιπαλότητες και να δώσει ένα ηχηρό μήνυμα αντίστασης –επετειακό στην συγκεκριμένη περίπτωση.
- Σε πολλά ματς της Ά και ΄Β εθνικής, στις 5 και 6 Δεκεμβρίου, φωνάζονται συνθήματα μνήμης και απλώνονται πανό με ανάλογο περιεχόμενο για την περσινή 6η Δεκέμβρη. Αξιέπαινη η κίνηση από οπαδούς του Παναθηναϊκού, της Άεκ, του Ατρομήτου, του Πάοκ, του Ηρακλή, των Ιωαννίνων, της Λάρισας, του Εργοτέλη, του Λεβαδειακού, της Παναχαϊκής κ.λπ. Αξιόλογο κείμενο υπάρχει και στην σελίδα του Super-3 στις 6/12/09, στην κατηγορία «Νέα συνδέσμων» : http://www.super3.gr/news_article.asp?id=7171
- Στο προχθεσινό ματς του Καυτατζογλείου μεταξύ Ηρακλή και Παναθηναϊκού, προς το τέλος του ματς, οπαδοί του Ηρακλή επιτίθενται με πέτρες, ξύλα και …καρώτα (!!!) στους Security του γηπέδου και συγκρούονται με τα ΜΑΤ και ομάδες Ζήτα έξω από το στάδιο. Παράλληλα και οι οπαδοί του Παναθηναϊκού που παραμένουν στο γήπεδο πριν την αποχώρησή τους, συγκρούονται και αυτοί με τα ΜΑΤ. Ένας ανήλικος οπαδός του Ηρακλή συλλαμβάνεται με την κατηγορία ότι πετούσε πέτρες στους αστυνομικούς. ΛΕΥΤΕΡΙΑ.

6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ του ΕΞΕΓΕΡΤΗ

Σκουπίδια, παντού. Ειδικοί φρουροί, με εξάρτηση που θυμίζει Star Wars κόβουν βόλτες ή αράζουν στις γωνίες κοιτάζοντας βλοσυρά τους περαστικούς. Αυτοί, σε κατάσταση μόνιμου άγχους περπατάνε γρήγορα για να προλάβουν ποιος ξέρει τι, πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο κάθε τόσο και μουρμουράνε βρισιές μέσα από τα δόντια τους. Βιαστικοί ταξιτζήδες στοιβάζουν επιβάτες μέσα στα αυτοκίνητα τους, φωνάζουν από το παράθυρο Πατήσια, Παγκράτι, Δάφνη, Νέα Σμύρνη…
Η μέρα έχει ξεκινήσει πολύ νωρίς, όπως κάθε μέρα στην Αθήνα, με εκατοντάδες παππούδες και γιαγιάδες να συγκεντρώνονται από τις 5 το πρωί έξω από τα καταστήματα του ΙΚΑ για να πάρουν το χαρτάκι προτεραιότητας όσο γίνεται πιο γρήγορα μπας και ξεμπερδέψουν μια ώρα γρηγορότερα.
20 σχεδόν χρόνια «σοσιαλιστικής» διακυβέρνησης δεν κατάφεραν να αποδώσουν στα «τιμημένα γηρατειά» καμία αξιοπρέπεια ουσίας στην καθημερινή ζωή.
Αν μπορούσες να βάλεις ένα μαγικό μικρόφωνο πάνω από την πόλη για να ακούσεις τη βοή των ανθρώπων δύσκολα θα ξεχώριζες κάποια καλημέρα.
Η τεράστια πλειοψηφία των λέξεων που ίπτανται σαν τρομαγμένες φτερωτές κατσαρίδες είναι «μαλάκα» «άντε γαμήσου ρε» «στο διάολο από δω» «τι θε ρε; τρέχει τίποτα; ε; ε;» . Ένα απέραντο πλήθος που ψοφάει για καυγά, που ψάχνει αφορμή να εκτονώσει απέραντα κι ανομολόγητα νεύρα.
Μίλησα πριν για τα «τιμημένα γηρατειά» και θυμήθηκα τα περίφημα «περήφανα νιάτα». Τα τσαλαπατημένα. Τα αφημένα αιωνίως αναλφάβητα στα δόκανα ενός συστήματος «Παιδείας» που ξέρει να παράγει υπάλληλους, υποτακτικούς, υπανάπτυκτους, υπηρέτες και μονοφωνικούς άναρθρους πεισματάρηδες. Κυρίως κωφούς αφού ουδέποτε διδάχθηκαν να ακούν κάτι άλλο πέραν της φωνής τους.
Κατʼ εικόνα και ομοίωση της πλειοψηφίας των δασκάλων τους και εκείνων που έπλασαν τους δασκάλους τους.
Ένα πλήθος. Ένα τεράστιο συνονθύλευμα φαρμακωμένο διαχρονικά με δικτατορίες, εμφύλιους, προδοσίες, διαψεύσεις ονείρων.
Λοβοτομημένο με life style και με τη ζωή του να είναι διαρκώς μετατεθειμένη στη θέα της ζωής των δήθεν λαμπερών Άλλων , όλων αυτών που καθιέρωσε η «κουλτούρα» της ΠΑΣΟΚικής ευτυχίας της δεκαετίας του 90.
Οι γκλαμουράτοι του Κωστόπουλου η ανατολή του Θέμου και του Μάκη, των μηδενιστών ιδεολογοχαβαλέδων και των λαϊκών Ζορό.
Μέσα σε αυτή την ωραία και πανηγυρική ατμόσφαιρα το 85 δολοφονήθηκε ο Μιχάλης Καλτεζάς ετών 15 από τον Μελίστα και το αίμα του σκεπάστηκε γρήγορα, πνίγηκε στα σκάνδαλα της εποχής, στις κούτες των πάμπερς με τα φράγκα του Κοσκωτά, υπό τον ήχων των τσιφτετελιών και των σκυλάδικων που ανακηρύσσονται από τον μακαρίτη Ευάγγελο Γιαννόπουλο «πολιτιστικά κέντρα του λαού».
Παράλληλα, δεν ξέρω ποιοι, πως και γιατί τα Εξάρχεια βρίσκονται από τη μια μέρα στην άλλη υπό κατοχή. Με τον τότε υπουργό Δημόσιας Τάξης, τον Στρατηγό Δροσογιάννη, κάποιοι αποφασίζουν να εκκαθαρίσουν την περιοχή.
Μέσα σε λίγους μήνες, η πρέζα κυκλοφορεί πιο άνετα από ποτέ. Το εμπόριο, κυριολεκτικά υπό τα βλέμματα των «οργάνων της τάξεως».
Υπόβαθρο σε όλα αυτά, μια νεολαία, τότε απομακρυσμένη από την Αριστερά καθώς το ΚΚΕ φρόντισε από νωρίς στη Μεταπολίτευση να αποχυμώσει τα πάντα και να χρησιμοποιήσει τους νεολαίους είτε σαν αφισοκολλητές είτε σαν ιδεολογικούς μπάτσους.
Και με τα νέα κινήματα ακόμα στα σπάργανα.
Μια κοινωνία, άνω κάτω. Ασπόνδυλη, σπασμωδική, με μειοψηφίες φωτεινές και τραγικά μόνες και σιωπηρές.
Χρηματιστήρια, διαπλοκές, Ολυμπιακοί Αγώνες, Νέα Τζάκια, απίθανη διασπάθιση χρήματος, απίστευτες σπατάλες των Κοινοτικών Κονδυλίων με τα λεφτά να χάνονται στο δρόμο και πολλούς κολλητούς να πλουτίζουν από τη μια μέρα στην άλλη.
Η συνείδηση που αναπνέει πια, είναι αυτή της προδοσίας. Των διαψευσμένων ονείρων για άλλη μια φορά. Καθώς, μέσα σε αυτό το σκηνικό, οι πολλοί, οι βουβοί, οι ανώνυμοι, ακόμα δεν έχουν νιώσει τη ζωή τους να αναβαθμίζεται στο ελάχιστο. Η μοναδική ελληνική γραφειοκρατία, ίδια και απαράλλακτη είναι πάντα εκεί σε κάθε έκφανση της καθημερινής ζωής και μοιάζει να έχει κατασκευασθεί επίτηδες για να εξευτελίζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Πριν από ένα χρόνο, στις 15 Νοεμβρίου έγραφα στην εφημερίδα μεταξύ άλλων:
«Και αν τότε είχες απέναντι το απόλυτο μαύρο, τον ταυτοποιημένο φασισμό, τώρα, με όλες τις παραλλαγές του γκρίζου τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα, πολύ πιο μπερδεμένα, πολύ πιο δυσανάγνωστα
Ακόμα και στο Wall των Pink Floyd που εξέφρασε μία ολόκληρη γενιά, ο ουρανός ήταν ευδιάκριτος πάνω από τον τοίχο. Ήξερες, καταλάβαινες γιατί έπρεπε να τον γκρεμίσεις.
Τώρα;

Τώρα, μοιάζει το γκρέμισμα αναγκαίο όπως πάντα, αλλά ο ορίζοντας είναι αόρατος. Ανύπαρκτος. Χτισμένος, ακόμα και αυτός.
Εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία!
Τι ωραίο που ακούγεται ε;
Μα είναι, να το πω έτσι, η δουλειά, το καθήκον κάθε νέας γενιάς η Ρήξη.
Αλλιώς τίποτα δεν προχωρά, τίποτα δεν κάνει ούτε ένα βήμα μπροστά, ακόμα και αν, σε αυτό το «μπροστά» είναι το χείλος του γκρεμού.»
Το άρθρο, είχε τον τίτλο «Χούντα δεν γνωρίσαμε ούτε και ελευθερία, εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία» .
Από ένα εκπληκτικό σύνθημα που είχα δει στην Αθήνα κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού μου, και που είχε φανεί σαν το μόνο ζωντανό «κάτι» που είδα εκείνες τις μέρες στην πόλη.
Και, στην τελευταία παράγραφο έγραφα τότε- 15 Νοεμβρίου του 2008:
«Τελειώνω και στην τελευταία αράδα νιώθω έντονα την ανάγκη να το πω ξανά, ίσως πιο καθαρά: Είναι τσουνάμι αυτό που θα έρθει. Δεν ξέρω ποιο "τεκτονικό" ρήγμα θα προκαλέσει τον κοινωνικό σεισμό, αλλά αυτό που θα ακολουθήσει θα είναι εκτός ελέγχου. Θα είναι η μαζεμένη, η αθροισμένη οργή για την ξεδιάντροπη κοροϊδία πολλών, πάρα πολλών χρόνων. Η ατμόσφαιρα στην Αθήνα μυρίζει μπαρούτι.
Όποιος δεν το καταλαβαίνει, έχει μάλλον χάσει κάθε αίσθηση με την πραγματικότητα..»
Μέσα στο μυαλό μου είχα μαζεμένα τα Βατοπέδια, τα κατακαμένα δάση, τα δομημένα ομόλογα, το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, την περίοδο του Χριστοδουλικού σκοταδισμού, την εξάπλωση του Καρατζαφερικού φασιστικού καρκινώματος, τα διαλυμένα Πανεπιστήμια, τους τεμπέληδες της άγονης πια ελληνικής κοιλάδας, τους χιλιάδες βολεμένους αργόμισθους των κομματικών διορισμών, τον διάχυτο αλλά χωρίς διοχέτευση ηλεκτρισμό χιλιάδων νέων ανθρώπων ζυμωμένων μέσα στην απαξία των πάντων-και πως αλλιώς δηλαδή;
Και ήρθε η σφαίρα του Κορκονέα. Μια σφαίρα εκτοξευμένη χρόνια πριν που τρύπωσε στο δικό του περίστροφο για να βρει τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Φόνος εξ αμελείας;
Όχι. Φόνος «εκ προθέσεως συστήματος». Ενός ολάκερου συστήματος που λειτουργεί ευνουχιστικά και δολοφονικά γιατί μόνο έτσι ξέρει να υπάρχει.
Και έγινε εν μία νυκτί ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, ερήμην του, άθελά του, ο Εξεγέρτης.
Μπήκε μπροστά σε όλα όσα ακολούθησαν. Ήταν στην κεφαλή κάθε πορείας. Και δεν ήταν ένας.
Η Κορκόνια σφαίρα τον πολλαπλασίασε σε χιλιάδες Αλέξανδρους που ενώθηκαν με τη μοναδική αλήθεια που μπορεί να γεννήσει η οργή ενός πολύ νέου ανθρώπου που νιώθει όχι απλά αδικημένος αλλά προσβεβλημένος στην ίδια του την ύπαρξη.
Την αλήθεια που έστω και τυφλά ζητά το αυτονόητο: Να ζήσει. Όχι να επιβιώσει.
Το λαμπαδιασμένο δέντρο του Συντάγματος, καίει ακόμα.
Μόνο που φέτος, η οργή, θα είναι ένα χρόνο μετά.
Φέτος, στις 6 Δεκεμβρίου, στου Αλεξάνδρου του Εξεγέρτη, ο πήχης πρέπει να ψηλώσει.

(Κείμενο του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΗΤΤΑ (Κύπρος) αναρτημένο στο TVXS.GR)

REMEMBER...

REMEMBER REMEMBER THE 6TH OF DECEMBER

Αν είχα χρόνο...

Αν μ' άφηνε ο θανατος που κανείς δεν σταμάτησε...

Αν μπορούσα να σας πώ...
Πεθαίνω. Όμως εσείς ζείτε.

Δικαιώστε με. Πείτε για μένα.

Προ πάντων στους ανύποπτους. Σε κείνους που δεν ξέρουν...

Οι φίλοι μου με λένε πρίγκηπα.

Δεν φανταζόμουνα ποτέ ότι το όνομά μου θα επικρατούσε τόσο πολύ στον κόσμο.

Αυτοί οι πρίγκηπες πεθαίνουν αθώοι,

δολοφονημένοι σε μάχες που δεν δόθηκαν ποτέ.

ΛΑΕ ΘΥΜΗΣΟΥ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΗ



ΚΑΤΩ Η ΕΞΟΥΣΙΑ

ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ
ΛΑΕ ΧΤΥΠΑ



ΔΕΝ ΕΙΠΑΜΕ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΞΗ
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟΣ Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ

ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΧΝΑΜΕ ΡΕ ΜΑΓΚΑ...

Αυτό είναι το μόνο εμβόλιο που σκοτώνει τον ιό των χοίρων!
Today pigs tomorrow bacon!
Αυτές τις μέρες ας τιμήσουμε τον Αλέξανδρο δίνοντας στο σύστημα μια απάντηση που θα την θυμάται και θα την τρέμει για καιρό Οι συναινέσεις τελείωσαν, ας τελειώσει επιτέλους και η εθνική συμφιλίωση.
Μαζί με τον Αλέξη κηδεύσατε και την εύθραυστη σας κοινωνική ειρήνη
Άλλωστε οι κρατιστές γνωρίζουν ότι εδώ και καιρό ο χρόνος μετράει ανάποδα
Οι μέρες της αφθονίας τους τελειώνουν...

6/12/08 15 ΧΡΟΝΩΝ ΝΕΚΡΟΣ-ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΔΕΝ ΣΥΝΧΩΡΟΥΜΕ

ΜΑΧΕΣ ΜΕ ΤΑ ΧΟΙΡΙΝΑ

Πριν την έναρξη του αγώνα, 2 ετοιμοπόλεμες διμοιρίες χακί, «αράζουν» έξω από το γήπεδο Κλ. Βικελίδης. Στην ερώτηση μέλους του Α.Σ. για ποιόν λόγο βρίσκονται εκεί, η απάντηση που δίνει ο επικεφαλής της διμοιρίας είναι : «δεν ήρθαμε να κάνουμε διάλογο μαζί σας»! Υπάρχει πολύς κόσμος μαζεμένος στις πέριξ του γηπέδου καφετερίες, στην μπυραρία και στα τριγύρω μαγαζιά που παρακολουθεί τον ποδοσφαιρικό αγώνα στις τηλεοράσεις και τις τηλεοπτικές οθόνες των μαγαζιών. Εμφανής η δυσαρέσκεια των φιλάθλων μας για το τελικό αποτέλεσμα, για την απόδοση της ομάδας μας, καθώς και για την διαιτητική εύνοια στην συμπολίτισσα ομάδα. Μετά το τέλος του ματς αρκετός κόσμος παραμένει στην περιοχή, συζητά σε πηγαδάκια για τον αγώνα, κάποιοι φανερά εκνευρισμένοι περιμένουν την αποστολή της ομάδας μας, για να τα «ψάλλουν» σε παίκτες και διοίκηση (οι οποίοι δεν εμφανίζονται καν, αφού το λεωφορείο με την αποστολή κατευθύνεται στο ξενοδοχείο, όπου ο καθένας με το δικό του μεταφορικό μέσο επιστρέφει στο σπίτι του), κάποιοι επίσης παραμένουν γιατί απλά εκεί είναι τα σπίτια τους και κάποιοι άλλοι παραμένουν εκεί γιατί έτσι γουστάρουν. Γύρω στις 10.30’ και ενώ δεν έχει σημειωθεί η παραμικρή ένταση, εν ριπή οφθαλμού αρχίζει συντονισμένη επίθεση με χημικά στους φίλους της ομάδας μας από τις αστυνομικές δυνάμεις κατοχής. Ματατζήδες, ομάδες Δέλτα, Ζητάδες και ασφαλίτες επιτίθενται στους ανυποψίαστους Αρειανούς φιλάθλους. Ρίχνονται τόνοι δακρυγόνων και ασφυξιογόνων «νέας σοδειάς» ακόμα και σε ευθεία βολή πάνω στο συγκεντρωμένο πλήθος. Οι μπάτσοι κόβουν την Παπαναστασίου στα 2 και δεν αφήνουν να περνάει κανείς, ούτε καν κάτοικοι της περιοχής που θέλουν να πάνε στα σπίτια τους. Σχεδόν όλη η περιοχή της Χαριλάου πνίγεται στα χημικά. Κόσμος βγαίνει από τα σπίτια του στα μπαλκόνια και βρίζει τους ένστολους μισάνθρωπους, μιας και δημιουργείται αποπνικτική ατμόσφαιρα, σε δρόμους και μέσα στα σπίτια, με επικίνδυνες για την υγεία προεκτάσεις.

Οι παρευρισκόμενοι φίλαθλοι βάζουν φωτιές σε κάδους απορριμάτων για να αντιμετωπιστούν τα χημικά. Ακούγονται αντιμπατσικά συνθήματα και ξεκινούν επιθέσεις ανταπάντησης στα προκλητικά χοιρινά από τους Αρειανούς και από κατοίκους. Μαζικά, αλλά και σε μικρές ομάδες, οι κίτρινοι πραγματοποιούν ντου για να απωθήσουν τα γουρούνια. Μπουκάλια, πέτρες, καπνογόνα, φωτοβολίδες, αλλά και οδοφράγματα στήνονται στους κεντρικούς δρόμους, ενώ συγκρούσεις γίνονται στους παράλληλους και κάθετους δρόμους της Παπαναστασίου και στα γύρω στενά. Οι μπάτσοι χτυπούν όποιον φοράει κίτρινες μπλούζες και κασκόλ. Ξυλοκοπούνται ζητάδες και ασφαλίτες (ακόμα και καμουφλαρισμένοι με κασκόλ της ομάδας μας). Ο κόσμος επιτίθεται και υπαναχωρεί στις αντεπιθέσεις των μπάτσων, ενώ σε όλη την διάρκεια των συγκρούσεων ακούγονται συνθήματα λύσσας εναντίων των πραιτόρων της Δημ(ι)οκρατίας. Ο κόσμος που συμμετέχει στις συγκρούσεις φτάνει την χιλιάδα (1000), ενώ το πολεμικό σκηνικό κρατάει πάνω από μια ώρα. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα οι μπάτσοι υποχωρούν και τα επεισόδια λήγουν κάπου εκεί χωρίς να αναφερθούν συλλήψεις ή προσαγωγές. Δίκαιη και αξιοπρεπέστατη η απάντηση που δώσανε τα αδέρφια μας στα αντιανθρώπινα και δολοφονικά ρομποτάκια του Κράτους. Φιλεύσπλαχνη η κίνηση των ευαίσθητων και φιλόζωων Αρειανών να ταΐσουν αυτά τα ζώα που από νωρίς είχαν στηθεί πεινασμένα στους γύρω δρόμους.. Κοινωνικό έργο και σωτήρια λύση για την δημόσια υγεία η απομάκρυνση των μολυσμένων με γρίπη χοίρων από δρόμους και πλατείες. Μαζικότεροι και πιο οργανωμένοι αγώνες ενάντια στα χοιρινά, σε μελλοντικές προκλήσεις.
ΜΠΑΤΣΟΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΠΟΥ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΥΛΩΝΕΙ!

(Σχετικό και πολύ ενδιαφέρον κείμενο όσον αφορά τις επιδράσεις των χημικών, υπάρχει στο ακόλουθο url : http://aris-autonomen.blogspot.com/2008/08/blog-post_18.html που δημοσιεύτηκε στο blog των ΑΡΕΙΑΝΩΝ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ, στις 18/8/2008, στην ετικέτα Κείμενα και έχει υπογραφή ανάρτησης BvB09.)

ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΠΑΔΙΚΑ ΝΕΑ

* Στον προπερασμένο αγώνα στην Λάρισα, μεταξύ Α.Ε.Λ. και ΑΡΗ, οι 500 περίπου φίλοι της ομάδας μας, δέχονται την «ζεστή φιλοξενία» των οπαδών της Λάρισας τελείως απρόκλητα. Και ενώ οι οπαδοί μας αντιστέκονται στις ρίψεις πετρών των αντίπαλων οπαδών, μπαίνουν στο χορό και διμοιρίες των ΜΑΤ που χτυπάν τους Αρειανούς φιλάθλους. Αποτέλεσμα, πολλοί από τους οπαδούς μας να στρέψουν την οργή τους στην σωστή κατεύθυνση, πραγματοποιώντας επίθεση στα γουρουνοειδή με τα χακί. Ένας οπαδός μας συλλαμβάνεται και καταδικάζεται με περιοριστικούς όρους.
*Βομβιστική επίθεση!!! δέχεται σύνδεσμος του Παναθηναϊκού. Ανάλογη επίθεση είχε δεχτεί και σύνδεσμος του Ολυμπιακού μια βδομάδα πριν. Η εγκληματική νοοτροπία κάποιων αρχίζει να ξεπερνά κατά πολύ τα όρια μιας οπαδικής διαμάχης. Τους καιρούς της οικονομικής και κοινωνικής ανέχειας, της ανεργίας και της ένδειας, της καταστολής, των σκανδάλων, της ρεμούλας, της πολιτικής κοροϊδίας… ο αποπροσανατολισμός σε ακίνδυνους για το σύστημα δρόμους, οδηγεί σε επικίνδυνους για την κοινωνία οδούς. Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Κρήτη, Θεσσαλία…ο εχθρός είναι στις τράπεζες και στα υπουργεία…
* Στον περασμένο αγώνα με την Καβάλα στο Κλ. Βικελίδης, μετά το τέλος του ματς, μερίδα του κόσμου κατευθύνεται προς την θύρα 2 για να ζητήσει εξηγήσεις από ποδοσφαιριστές και διοίκηση για το αρνητικό αποτέλεσμα. Διμοιρίες των ΜΑΤ τους εμποδίζουν να προσεγγίσουν το σημείο, με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν μικρής ισχύος συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής.
*Σε εκπομπή του Χαρδαβέλα σχετικά με τα στημένα ματς στο ελληνικό πρωτάθλημα, μεταξύ τω προσκεκλημένων που καλέστηκαν να τοποθετηθούν για το θέμα, ήταν και οι Μπέος και Κούγιας!!! Δεν τρώμε πρόλογο...
*Συμπλοκές μεταξύ οπαδών μας και αυτών του Πάοκ σημειώνονται επί της Εγνατίας οδού στο ύψος του Πανεπιστημίου, μετά την λήξη του αγώνα μπάσκετ της Τετάρτης.
*Πριν το ποδοσφαιρικό ματς της Κυριακής με τον Πάοκ, σημειώνονται συμπλοκές στην περιοχή του Ευόσμου μεταξύ οπαδών μας και αυτών του συμπολίτη. Αργότερα και ενώ το ματς βρίσκεται σε εξέλιξη, σε διάφορα καφέ της πόλης, δημιουργούνται επεισόδια μεταξύ φίλων της ομάδας μας με φίλους του συμπολίτη. Κατά την διάρκεια του ματς, ανεγκέφαλοι οπαδοί μας, σπάνε παρμπρίζ σταθμευμένων αυτοκινήτων που ανήκουν σε φίλους του Πάοκ. (Να σημειώσουμε για τον ποδοσφαιρικό αγώνα ότι ναι μεν ο διαιτητής Καλόπουλος «έσπρωχνε» έδρα – όπως ήταν αναμενόμενο…, αυτό όμως δεν συγχωρεί και δεν δικαιολογεί τέτοιο αποτέλεσμα και τέτοια εμφάνιση. Ευθύνες έχουν διοικούντες, μάνατζερ και ποδοσφαιριστές μας). Άλλοι ανεγκέφαλοι οπαδοί μας, μετά το τέλος του ματς, επιτίθενται σε 2 λεωφορεία του ΟΑΣΘ που μεταφέρουν οπαδούς του Πάοκ, σε ένα με καπνογόνα στην περιοχή του Φοίνικα, και σε ένα άλλο με πέτρες στην περιοχή του κέντρου. Στην πρώτη περίπτωση, τραυματίζεται ένας 10χρονος πιτσιρικάς μέσα στο λεωφορείο, ενώ συλλαμβάνονται 3 άτομα ηλικίας 18, 26 και 37 ετών ως συμμετέχοντες στην επίθεση. Αν κάποιοι θέλουν να αντιγράψουν τα κακώς κείμενα και τις γλοιώδεις ενέργειες μερίδας οπαδών του συμπολίτη, καλό θα είναι να μετακομίσουν στην ομάδα που εδρεύει σε μια αλάνα κάπου στην Γρ. Λαμπράκη με Κλεάνθους. Εκεί θα βρουν σίγουρη στέγη από τους κομπλεξικούς ομοίους τους. Υπάρχει και η εναλλακτική λύση να επισκεφθούν και κάποιον ψυχίατρο για ομαδική θεραπεία. Καιρός να αποβάλλουμε από τις τάξεις των φιλάθλων μας τέτοια άτομα και τέτοιες πρακτικές. Ενέργειες αναπαραγωγής και γενίκευσης μιας λανθασμένης, αδιάκριτης και ισοπεδωτικής βίας, ότι πιο εχθρικό και ύπουλο για το οπαδικό κίνημα.

ALERTA ANTIFASCISTA

Αγώνας Ενάντια Στη Λήθη

Σαν κάτι να βρωμάει...

-36 Χρόνια Ελληνικής Τρομοκρατίας
-Πόσα ακόμα άραγε;

Σίγουρα υπάρχουν πολλοί και πολλές που αντιλαμβάνονται το φιάσκο της επετείου του Πολυτεχνείου στις 17 Νοεμβρίου. Επίσης, σίγουρα υπάρχουν πολλοί και πολλές που μιλάνε για “χαμένο νόημα” και “αληθινή εξέγερση” (εννοώντας όχι σαν την εξέγερση του Δεκέμβρη...) την οποία καταδίκασαν οι τώρα κυβερνώντες και οι τότε “φωνές του Πολυτεχνείου”. Αυτό για το οποίο εμείς δεν είμαστε καθόλου σίγουροι, είναι για το ποιό είναι τελικά αυτό το νόημα και πώς διάολο χάθηκε στο πέρασμα των χρόνων.

Υπάρχουν πολλά "άγνωστα", για τον περισσότερο κόσμο, σημεία στην ιστορία (διότι ο καθένας δίνει την δική του περιγραφή και δικιά του ερμηνεία σε εκείνα τα γεγονότα) για όσα πραγματικά συνέβησαν εκεί τότε και απ' όσα έχουν γραφτεί αδυνατούν να μεταφέρουν την πολύπτυχη διάσταση εκείνης της εξέγερσης* Το πλήθος των πολιτικών μετώπων και εκφράσεων της σύγκρουσης αποσιωπήθηκαν, διαστρεβλώθηκαν και κρύφτηκαν σχολαστικά από εκείνους που γνωρίζουμε ως “πρωταγωνιστές” σήμερα. Υπάρχουν κάποια στοιχεία που να μαρτυρούν τον αληθινό τους ρόλο, καθώς και τις τότε απόψεις τους για τους υποκινητές των συγκρούσεων που χαρακτηρίστηκαν “προβοκάτορες”. Θα μπορούσαν να συλλεχθούν και να αναφερθούν από μέρους μας, όμως δεν έχει και τόσο σημασία πλέον. Σημασία έχει το προφανές: Ότι η εξέγερση του Πολυτεχνείου επανανοηματοδοτήθηκε από κόσμο που συμμετείχε στις τότε κοινωνικές συγκρούσεις και στη συνέχεια είδε ότι πλέον μπορεί να “πιάσει τη καλή” σε ένα παράδεισο σοσιαλοδημοκρατίας, όπως τότε όπως και τώρα.

Έτσι λοιπόν η 17 Νοέμβρη καθιερώθηκε σαν μία τέτοια γιορτή: τη νίκη της δημοκρατίας ενάντια σε μία δυσβάσταχτη χούντα (ειρωνεία ε;)। Πολύ βολικό για μια πλειοψηφικά Δεξιά κοινωνία ή έστω απαθή, που ανεχόταν και συντηρούνταν επί εφτά χρόνια από εκείνο το καθεστώς. Και τώρα, ξεπλένει τις ενοχές της σ' ένα ποτάμι “δημοκρατίας” και “ελευθερίας”, όπως ξέρει μόνο αυτός ο ανυπόταχτος λαός να κατακτά. Ανυπόταχτος μα και εθνικά υπερήφανος (βλέποντας την άνοδο της ακροδεξιάς τον τελευταίο καιρό). Αυτό είναι που τελικά αγκαλιάζει και τους πάντες: από εξτρεμιστές μέχρι δεξιές φοιτητικές παρατάξεις, από το κόμμα της κυβέρνησης μέχρι τη γειτόνισσα, από τους δημοσιογράφους μέχρι την “ανεξάρτητη” Αριστερά και από τους συνδικαλιστές μέχρι τους μπάτσους. Αυτό είναι το Πολυτεχνείο τους: Ο γενέθλιος μύθος της εθνικής ενότητας. Μία γιορτή που να εκφράζει τα ιδανικά των νικητών, αυτών που αγωνίστηκαν και τελικά...κατάφεραν να κυβερνήσουν. Μια γιορτή για να τιμάται από τα σχολεία και έτσι να περνούν στις επόμενες γενιές οι σωστές αξίες: η αγάπη για την πατρίδα και η κοινωνική ειρήνη.

Όμως δεν είναι μόνο αυτό το Πολυτεχνείο. Παράλληλα έχει και άλλες λειτουργίες όπου η κάθε μία παίζει το δικό της ρόλο σε αυτό το θέατρο της αφομοίωσης. Η γιορτή αλλά και η πορεία της επετείου είναι μία προσπάθεια εκτόνωσης όλων των κοινωνικών και ταξικών αντιθέσεων σε μία μόνο στιγμή. Η εκμετάλλευση, η ανισότητα και η βία όλου του χρόνου να εξαϋλωθούν σε μία γιορτή της κυριαρχίας. Όλο το ταξικό μίσος, η οργή και οι αρνήσεις να αποστειρωθούν σε ένα στημένο ραντεβού με την επανάσταση. Παρ' όλα αυτά δεν πρόκειται για κάτι που προγραμματίζεται και λειτουργεί μόνο “από τα πάνω”. Η γιορτή του Πολυτεχνείου εξυπηρετεί συναισθηματικές και ψυχολογικές ανάγκες αυτής της κοινωνίας. Από το αριστερό άλλοθι που προσφέρει η γιορτή του Πολυτεχνείου στην κοινωνία η οποία γιορτάζοντας την νομίζει ότι κάνει την επανάστασή της και που την εξιλεώνει για όλα τα εγκλήματα της, μέχρι την καθεστωτική Αριστερά (Κ।Κ।Εξουσιαστών και όχι μόνο) που σε κάτι τέτοιες ευκαιρίες ξαναβρίσκει το νόημα της ζωής... Όμως η Αριστερά αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα δυστυχώς δεν έχουν πια το μονοπώλιο της διαμεσολάβησης. Ανταγωνιστές τους είναι τα Μ.Μ.Ε.,που έρχονται πια με τη δική τους γλώσσα να ξαναορίσουν νοήματα και σημασίες, και να αναπαράγουν τη δική τους εκδοχή του μύθου.

Ένας μύθος, είτε καλός είτε κακός, παραμένει ΠΑΝΤΑ μύθος. Και όλοι συντελούν στην αναπαραγωγή του μύθου αυτού, που σαν τέτοιος το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να παγώνει τις κοινωνικές εξεγέρσεις και να ακυρώσει τις ταξικές συγκρούσεις।

Μην παραξενευτούμε αν και η “δικιά μας” εξέγερση κάποτε στα αυτιά των παιδιών μας φαίνεται ως ένας μύθος. Ήδη η Αριστερά άρχισε, σιγά σιγά εδώ και καιρό, μέσα από προεκλογικές εκστρατείες να ξεπουλάει αυτό που έγινε εκείνες τις κρύες νύχτες του χειμώνα κάτω από το φως των μολότοφ και το σφύριγμα των πετρών που προσέκρουαν πάνω στις ασπίδες και στα κράνη των μπάτσων. Μην παραξενευτούμε αν η κοινωνική εξέγερση του 2008, η οποία το μόνο κοινό που έχει με το Πολυτεχνείο είναι ότι και οι δύο ήταν εξεγέρσεις, αφομοιωθεί όπως εκείνη του 1973. Μην ξαφνιαστούμε αν το Κ.Κ.Ε, που διατυμπάνιζε ότι στη δικιά του εξέγερση δεν θα σπάσει ούτε ένα τζάμι, προσπαθήσει να συσχετιστεί με την εξέγερση του Δεκέμβρη όπως εκείνης του Πολυτεχνείου, την οποία καταδίκαζε και τώρα γιορτάζει. Η ιστορία επαναλαμβάνεται..

Αυτό που οι ρήξεις και οι συγκρούσεις πρέπει να κάνουν είναι η αυτοκριτική τους,για να εμπλουτίσουν με ιστορική γνώση τον κοινωνικό πόλεμο...

*Σύμφωνα πάντα με τις πηγές και τα πρόσωπα που περιγράφουν εκείνα τα περιστατικά και που η πλειοψηφία του κόσμου,μέσα από τα σχολεία και τα ΜΜΕ ,μαθαίνει.

Praxia
(Αρθρογράφος εφημερίδας δρόμου ΑΠΑΤΡΙΣ)

Ομάδα ή Ομαδούλα;

Αυτά που γίνονται τις τελευταίες εβδομάδες στην ομάδα του μπάσκετ αλλά και του ποδοσφαίρου περισσότερο, δεν έχουν τέλος. Το όνομα του ΆΡΗ διασύρεται από ομαδούλες του τύπου (παοκ,μαρούσι) ή στο ποδόσφαιρο από ομαδούλες του τύπου (καβάλα, πανθρακικός κ.α).

Ακόμη διακρίνεται μια στάση ανοχής από μεγάλη μερίδα οπαδών του στιλ "έλα μωρέ θα στρώσει η ομάδα νωρίς είναι ακόμη κ.α ". Τι νωρίς ρε κριάρια; Στα μισά του πρωταθλήματος κοντεύουμε, ως πότε υπομονή; Υπομονή κάνουμε στη μισθωτή σκλαβιά, υπομονή κάνουμε με την γκόμενα, υπομονή κάνουμε γενικά ως κοινωνία αλλά με την ΤΡΕΛΑ μας δεν κάνουμε ρε κουφάλες! Ακούτε ρε; Τα θέλουμε όλα και τα θέλουμε τώρα Έχουμε κουραστεί με τα ίδια και τα ίδια, ή σπάστε το κατεστημένο ή πάμε ερασιτεχνικό να γουστάρουμε περισσότερο...Βαρεθήκαμε κάθε χρόνο να κυνηγάμε πέμπτη θέση και να το θεωρούμε και επιτυχία, βαρεθήκαμε επίσης η ομάδα ποδοσφαίρου να μένει στο απυρόβλητο και να μην λογοδοτεί για τις γκέλες της. Όχι στη διοίκηση αλλά στο λαό...

ΛΑΪΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΩΡΑ!!!

Υ.Γ Φαίνεται ότι τον Κούπερ δεν τον ενημέρωσε κανείς για την ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα και μόλις ο άνθρωπος είδε το δυναμικό βιάστηκε να ανακοινώσει ότι πάμε για πρωτάθλημα! Αν ήμασταν στην ισπανία ίσως, επειδή όμως ζούμε στη χώρα της πουστιάς ας κάνει τον κόπο κάποιος από την παε να του πει κατάμουτρα ότι ο ΑΡΗΣ θα τερματίσει από την τρίτη ως την έκτη θέση... Διαφωνεί κανείς;;;

ΤΩΝ ΜΠΑΤΣΩΝ ΤΑ ΚΑΜΩΜΑΤΑ

Παρακάτω δημοσιεύω ενδεικτικά κάποια περιστατικά που έπεσαν στην αντίληψή μου, με πρωταγωνιστές αστυνομικά αγγελούδια, αλλά και γεγονότα κρατικής καταστολής που έλαβαν χώρα τον τελευταίο μήνα. Είναι σίγουρο ότι αυτά τα περιστατικά είναι απειροελάχιστα σε σχέση με αυτά που συμβαίνουν καθημερινά, τα οποία είτε δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας, είτε αποκρύπτονται επιμελώς από τους προστάτες τους. Το φασιστικό Κράτος τυλίχτηκε με τον μανδύα του σοσιαλισμού για να μας πείσει για τον ανθρώπινο και τον κοινωνικό του ρόλο. Ποιους νομίζουν ότι ξεγελούν οι γελοίοι όταν και ο πιο αποξενωμένος άνθρωπος στην πιο απομονωμένη περιοχή της χώρας έχει καταλάβει ότι το Κράτος όποιο προσωπείο και να φορέσει δεν θα πάψει ποτέ να ξεγυμνώνεται σαν επιδειξίας και να μας αποκαλύπτει το πραγματικό του ρόλο; Αυτόν της στυγνής καταστολής, της σήψης, της κοροϊδίας, της ωμής βίας, της ύαινας που τρέφεται και αναζωογονείται με το αίμα της κοινωνίας.
(Η πρόταση για συμμετοχή στις απόψεις του blog όλων των ενδιαφερομένων ισχύει επ αορίστου. Περιστατικά που μας διαφεύγουν θα ήταν χρήσιμο να συμπληρώνονται από τον καθένα σας, για μια ολόπλευρη και πιο ολοκληρωμένη ενημέρωση.)

- 24/9/2009 Συλλαμβάνεται 22χρονος αστυνομικός στο σπίτι του οποίου βρέθηκαν ποσότητες από χάπια και άλλες ναρκωτικές ουσίες, καθώς και πλαστά (παραποιημένα) δελτία ταυτότητας, ικανότητας οδηγού και δελτίο ειδικού εισιτηρίου. Εκκρεμεί η δικαστική απόφαση για ναρκωτικά και πλαστογραφία.

- 25/9/2009 Συλλαμβάνεται υψηλόβαθμος Τούρκος αστυνομικός αξιωματούχος για σχέσεις με ναρκωτικά. Ο Εμίν Αρσλάν, αντιπρόεδρος της Γενικής Διεύθυνσης Ασφάλειας, ο οποίος ηγείται μονάδα κατά της διακίνησης ναρκωτικών για περίπου επτά χρόνια, συνελήφθη στην Κωνσταντινούπολη με κατηγορίες διαφθοράς και σχέσεις με εμπόρους ναρκωτικών. Ο Αρσλάν είναι ύποπτος για προστασία βαρόνου των ναρκωτικών, ο οποίος συνελήφθη σε έφοδο τον προηγούμενο μήνα. Ο μπάτσος απομακρύνθηκε από τα καθήκοντά του.

- 26/09/2009 Στις 1:30 το βράδυ 15 περίπου αστυνομικοί (κάποιοι ντυμένοι με πολιτικά) εισέβαλαν στο σπίτι όπου έμενε ο 25χρονος Πακιστανός μετανάστης Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ την ώρα που κοιμόταν. Αφού ξυλοκόπησαν όσους διέμεναν στο σπίτι, άρχισαν να τον χτυπούν με μπουνιές και κλωτσιές. Τον έσυραν βίαια κρατώντας τον απ' τα πόδια μέχρι την πόρτα του σπιτιού και συνέχισαν μ' αυτόν τον τρόπο μέχρι το αυτοκίνητο της αστυνομίας που βρισκόταν έξω, με αποτέλεσμα να χτυπά το κεφάλι του στα σκαλιά της εξώπορτας του σπιτιού. Έπειτα τον μετέφεραν στο Α.Τ. Νίκαιας. Στο τμήμα κρατήθηκε 3 μέρες και υπέστη απάνθρωπα βασανιστήρια. Κρατούνταν δεμένος με τα χέρια πισθάγκωνα και κρεμασμένος, ενώ αρκετές φορές υποβλήθηκε σε ηλεκτροσόκ.
Τρεις μέρες μετά τη σύλληψή του επέστρεψε στο σπίτι του φέροντας βαριά τραύματα σε όλο του το σώμα. Έμεινε στο σπίτι μέχρι το μεσημέρι της Παρασκευής 9/10 οπότε και οι συγκάτοικοί του τον βρήκαν νεκρό. Όλες τις προηγούμενες μέρες ανέφερε πως υπέφερε από πόνους, με την κατάσταση να χειροτερεύει το βράδυ της Πέμπτης 8/10. Παρά τους πόνους τους, οι συγγενείς τρομοκρατημένοι από το ενδεχόμενο σύλληψης και ανάλογου βασανισμού δίστασαν να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο ή να καταθέσουν στην αστυνομία. Υπήρξαν μάρτυρες του βασανισμού, που μετά το θάνατο του Μοχάμεντ εξαφανίστηκαν ή αρνήθηκαν να καταθέσουν για το περιστατικό. Οι ίδιοι μάρτυρες στην αρχή είχαν καταγγείλει το συμβάν στην Πακιστανική κοινότητα αλλά πλέον κρύβονται και αρνούνται να καταθέσουν. Υπάρχει σαφής ένδειξη για προσπάθεια συγκάλυψης από την πλευρά της αστυνομίας και εκβιασμού των μαρτύρων.

- 6/10/2009 Σύλληψη αστυνομικού για κατοχή υλικού παιδικής πορνογραφίας. Στη σύλληψη 43χρονου αστυνομικού της Διεύθυνσης Αστυνομίας Θεσσαλονίκης προέβησαν συνάδελφοι του μετά από τον εντοπισμό πορνογραφικού υλικού με ανηλίκους το οποίο και κατηγορείται ότι κατείχε. Ο 43χρονος αστυνομικός οδηγήθηκε στο Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης απ' όπου ζήτησε και πήρε αναβολή.
Οι αστυνομικοί του τμήματος Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης διαπίστωσαν ότι ο συνάδελφός τους έμπαινε σε ιστοσελίδες πορνογραφικού υλικού, μέσα από το γραφείο του στον 1ο όροφο του Αστυνομικού Μεγάρου Θεσσαλονίκης, την ώρα της υπηρεσίας του.
Στην έρευνα που έγινε στο σπίτι του βρέθηκαν και κατασχέθηκαν: Ένας φορητός υπολογιστής, 5 σκληροί δίσκοι και 16 dvd πορνογραφικού υλικού με ανηλίκους. Στην νέα δίκη που ακολούθησε ο αστυνομικός απαλλάσσεται από τις κατηγορίες...!!!

- 8,9,10/10/2009 Το βράδυ της Πέμπτης 8 Οκτώβρη εκατοντάδες μπάτσοι (διμοιρίες ΜΑΤ, ειδικοί φρουροί, ομάδα Ζ, ομάδα Δ, ασφαλίτες) αποκλείουν και περικυκλώνουν απρόκλητα για πολλές ώρες το κέντρο της Αθήνας. Οι πραίτορες της ελληνικής δημοκρατίας πραγματοποίησαν δεκάδες εξακριβώσεις στοιχείων, σωματικές έρευνες, πάνω από 100 προσαγωγές και συλλήψεις περαστικών και κατοίκων με την αιτιολογία ότι απλά ζουν και αναπνέουν (παρά τις προσπάθειες της προηγούμενης κυβέρνησης για το αντίθετο με χημικά, σφαίρες και φυλακίσεις), με χουντικού τύπου συνθήκες κράτησης και ανάκρισης των προσαχθέντων. Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται και τις 2 επόμενες μέρες με τον στρατό κατοχής της δημοκρατίας να δίνει ρεσιτάλ κομπλεξισμού και καταστολής.

- 15/10/2009 Εργάτες και άνεργοι της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης Περάματος, συγκεντρώνονται και διαμαρτύρονται έξω από το Υπουργείο Εργασίας στην οδό Πειραιώς στην Αθήνα. Η απάντηση του Κράτους είναι ξυλοδαρμοί και χημικά στους συγκεντρωμένους με αποτέλεσμα να διαλυθεί η συγκέντρωση. 'Ένα ακόμα περιστατικό που δεν είναι τίποτα άλλο παρά προϊόν της ευρύτερης κατασταλτικής πολιτικής που ασκείται απέναντι στις εργατικές κινητοποιήσεις.

- 17/10/2009 Το Σάββατο 17 Οκτώβρη, 400 διαδηλωτές και διαδηλώτριες πορεύτηκαν στους δρόμους της Νίκαιας σε μια πορεία οργής για την πρόσφατη δολοφονία του 25χρονου πακιστανού μετανάστη Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ από βασανιστήρια στο Α.Τ. Νίκαιας. Οι μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις των ΜΑΤ, Δέλτα και Ζήτα που «συνόδευαν» τη διαδήλωση, μπροστά, πίσω και σε παράλληλους δρόμους, υπέδειξαν την επίσημη τοποθέτηση του σοσιαλιστικού πια Υπουργείου Δημόσιας Τάξης : κάλυψη και στήριξη των βασανιστών φονιάδων, αστυνομική κατοχή της περιοχής για τον κόσμο του αγώνα και της αλληλεγγύης. Όταν η πορεία φτάνει μπροστά στο Α.Τ. Νίκαιας, πολλοί από τους συμμετέχοντας εξαπολύουν επίθεση με πέτρες εναντίον του Α.Τ. Αργότερα και κατά την αποχώρηση των συγκεντρωμένων πραγματοποιείται συνδυασμένη επίθεση δυνάμεων των ΜΑΤ στην πίσω πλευρά και στα πλάγια της πορείας. Κάτοικοι από τα πεζοδρόμια και τα μπαλκόνια αποδοκίμαζαν και έβριζαν τον αστυνομικό στρατό κατοχής. Και ενώ κάποιοι αποκόπηκαν από το συντεταγμένο μπλόκ λόγω δακρυγόνων και κάποιοι άλλοι αποχώρησαν μετά το πέρας της πορείας, οι μπάτσοι προσαγάγουν 11 άτομα, από τα οποία συλλαμβάνουν 8. Στους 3 αποδόθηκαν κατηγορίες πλημμεληματικού χαρακτήρα, ενώ οι υπόλοιποι 5 διώκονται σε βαθμό κακουργήματος σύμφωνα με τον πρόσφατα ψηφισμένο νόμο περί «απόκρυψης των χαρακτηριστικών κατά την τέλεση αδικήματος που αφορά σε διατάραξη κοινής ειρήνης» (κουκουλονόμος!). Η αστυνομική βαρβαρότητα δεν είναι παρά η κατασταλτική εκδοχή της κρατικής-καπιταλιστικής βαρβαρότητας: καταπίεση, εκμετάλλευση, υποταγή, θάνατος.

- 18/10/2009 Συνελήφθη 41χρονος αστυνομικός που πυροβόλησε στον αέρα κατά τη διάρκεια επεισοδίου που είχε με αλλοδαπή στην Ομόνοια.
Ο 41χρονος, που κατά τη σύλληψη προέβαλε αντίσταση, κατηγορείται για απείθεια, αντίσταση και παράβαση του νόμου περί οπλοφορίας – χρήσης όπλων από αστυνομικούς.
Στην κατοχή του βρέθηκαν και κατασχέθηκαν ένα υπηρεσιακό πιστόλι, μάρκας USΡ με γεμιστήρα 12 φυσιγγίων, ένας κάλυκας 9mm, μία γυναικεία περούκα και ένας μπερές. Παλαιότερα είχαν ξαναγίνει αναφορές στο πρόσωπό του για την διπλή ζωή του. Την ημέρα μπάτσος και το βράδυ ντυνόταν γυναίκα, έκλεβε, διαπληκτιζόταν (και ποιος ξέρει τι άλλα) με ιερόδουλες!!!

- 19/10/2009 Αστυνομικός που υπηρετεί στην Υποδιεύθυνση Ασφάλειας Αγρινίου έβαλε σε πλαστικές σακούλες σκουπιδιών 28 δικογραφίες για υποθέσεις που είχε παραγγείλει ο εισαγγελέας με σκοπό να καταστραφούν.
Η πράξη του έγινε αντιληπτή από άλλους αστυνομικούς της ίδιας υπηρεσίας οι οποίοι τον συνέλαβαν και σε βάρος του σχηματίστηκε δικογραφία με την οποία οδηγήθηκε στον εισαγγελέα. Ταυτόχρονα, τέθηκε άμεσα σε διαθεσιμότητα.

- 21/10/2009 Ξυλοκοπείται άγρια απο αστυνομικούς 17χρονος μετανάστης στο κέντρο κράτησης προσφύγων στην Παγάνη Λέσβου. Συγκεκριμένα απο φωτιά που εκδηλώνεται στα στρώματα του θαλάμου, οι μετανάστες ζητάν να προαυλισθούν μιας και δεν αντέχουν τις αναθυμιάσεις. Οι μπάτσοι που ανοίγουν τις πόρτες, αφήνουν να περνά ένα άτομο κάθε φορά το οποίο χτυπούσαν με τα γκλομπ όταν έβγαινε έξω. Στο τέλος 4 αστυνομικοί έπιασαν τον 17χρονο Μοχάμεντ Χουσέιν Χαντάρ και άρχισαν να τον ξυλοκοπούν επί μισή ώρα, ώσπου ο ανήλικος λιποθυμά απο το ξύλο και μεταφέρεται στο νοσοκομείο. Σύμφωνα με την ιατρική γνωμάτευση ο 17χρονος φέρει κακώσεις κεφαλής, αυχενικής μοίρας σπονδυλικής στήλης, οσφυϊκής μοίρας σπονδυλικής στήλης, αριστερού ώμου, δεξιού αντιβραχιονίου και δεξιάς άκρας χειρός. 47 κρατούμενοι που ήταν παρόντες στον ξυλοδαρμό, πραγματοποιούν επίσημη καταγγελία για το περιστατικό. Λίγες μέρες αργότερα, ο17χρονος που κρατείται στο Α.Τ. αποσύρει τις καταγγελίες του ενάντια στους μπάτσους, ενώ οι υπόλοιποι κρατούμενοι-καταγγέλοντες, αφού παίρνουν ροζ κάρτα επιβιβάζονται στο πλοίο της γραμμής και εξαφανίζονται στην Αθήνα. Σύνηθες προσπάθεια και προσφιλή τακτική συγκάλυψης του Κράτος και του μηχανισμού της αστυνομίας, μέσω απειλών, εκβιασμών και βασανιστηρίων... για απόσυρση κατηγοριών.

- 25/10/2009 Στα χέρια συναδέλφων του, έπεσε 25χρονος αστυνομικός στο Δενδροπόταμο Θεσσαλονίκης, καθώς στην κατοχή του βρέθηκε ποσότητα ναρκωτικών ουσιών. Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, ο αστυνομικός είχε συλληφθεί και στο παρελθόν για κατοχή ναρκωτικών και όμως εξακολουθούσε να υπηρετεί στο σώμα. Επίσης είναι γνωστό πώς η ποσότητα γίνεται μικρότερη για να μην παραπεμφθεί κάποιος για εμπορία (ή και το αντίθετο).
ΜΠΑΤΣΟΙ - ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ

ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΑΞΙΟΤΙΜΟΥ ΓΚΑΓΚΑΤΣΗ

Αναβλήθηκε για 7η φορά!!! στο Τριμελές Εφετείο Αθηνών η δίκη του πρώην προέδρου της ΕΠΟ κ. Βασίλη Γκαγκάτση και των παραγόντων της Ομοσπονδίας (νυν και πρώην στελέχη της ΕΠΟ) κκ. Βασίλη Χατζηαποστόλου (αναπληρωτής πρόεδρος), Αριστείδη Σταθόπουλου (β΄ αντιπρόεδρος), Γιώργου Γκιρτζίκη (ταμίας), Γιάννη Οικονομίδη (εκτελεστικός γραμματέας), Θανάση Παπαγιάννη (πρώην μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής) και Γιάννη Φαρφαρέλη (εμπορικός διευθυντής), οι οποίοι σύμφωνα με το κατηγορητήριο που συνέταξε ο αντεισαγγελέας Εφετών κ. Σταύρος Μαντακιοζίδης και συμπλήρωσε ο εισαγγελέας Εφετών κ. Ιωάννης Σακελλάκος, κατηγορούνται για απιστία και πλαστογραφία από κοινού και κατ΄ εξακολούθηση.
Η δίκη που έχει αναβληθεί έξι φορές διακόπηκε και ορίστηκε να συνεχιστεί στις 5 Νοεμβρίου. Τις προηγούμενες φορές, η δίκη αναβάλλονταν για λόγους του στυλ ότι κάποιοι εκ των κατηγορουμένων παραμονές της δίκης πάθαιναν εγκεφαλικά και καρδιακά επεισόδια!Τα αδικήματα για απάτη και πλαστογραφία εις βάρους του δημοσίου έχουν να κάνουν με παράνομες χρηματοδοτήσεις δύο σωματείων της Φλώρινας με χρήματα που προέρχονταν από τη ΓΓΑ, καθώς και για πλαστογράφηση της υπογραφής τού (τότε) αντιπροέδρου της Ομοσπονδίας Θανάση Κανελλόπουλου.
Η αναβολή της εκδίκασης της υπόθεσης ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών την περασμένη Τρίτη δόθηκε λόγω απουσίας του βασικού μάρτυρα κατηγορίας, δικηγόρου Θανάση Κανελλόπουλου. Κι αυτό επειδή ο τελευταίος είχε δικάσιμο στην Πάτρα και δεν μπορούσε να πάρει αναβολή. Να σημειωθεί πως σύμφωνα με το κατηγορητήριο εις βάρος του κ. Γκαγκάτση η πλαστογραφία της υπογραφής του κ. Κανελλόπουλου έγινε ώστε να φαίνεται πως συμμετείχε στις συνεδριάσεις του διοικητικού συμβουλίου της ΕΠΟ, οι οποίες ομόφωνα αποφάσισαν απευθείας ανάθεση έργων στον Άγιο Κοσμά. Επίσης σύμφωνα με πληροφορίες το έλλειμμα της ΕΠΟ ξεπερνά τα 45 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το ΣΔΟΕ έχει ανακαλύψει πολλές φορολογικές παραβάσεις και ήδη ψάχνει προσωπικούς λογαριασμούς του Βασίλη Γκαγκάτση, ο οποίος τόσα χρόνια δεν ασκούσε επάγγελμα (δικηγορία) αλλά προήδρευε της ΕΠΟ, θέση που δεν είναι μισθωτή. Είναι φανερό πλέον πως ο αθλητισμός διοικείται από ένα ισχυρότατο μπλοκ παραγόντων – επενδυτών, οι οποίο αντιμετωπίζουν το ποδόσφαιρο υπό άλλη οπτική γωνία.

ΟΠΑΔΙΚΑ ΝΕΑ

- Σύμφωνα με καταγγελία του βετεράνου ποδοσφαιριστή του Πάοκ Κυριάκου Αλεξανδρίδη (ο οποίος κάποια φεγγάρια ήταν και παίκτης του ΑΡΗ), το βράδυ της 12ης Οκτώβρη και ενώ κατευθυνόταν στο σπίτι του με το αυτοκίνητο μαζί με τον γιο του, στην περιοχή του Βότση, του επιτέθηκαν κάποιοι οπαδοί μας καταστρέφοντας το αυτοκίνητό του. Αν ισχύουν τα λεγόμενα του Αλεξανδρίδη, οι ανεγκέφαλοι που του επιτέθηκαν θα πρέπει τουλάχιστον να απομονωθούν από το οπαδικό κίνημα και από τους χώρους ή συνδέσμους που ανήκουν (αν ανήκουν). Ευθύνη έχουν και αυτοί που τους δέχονται στις τάξεις τους. Αν νομίζουν οι εν λόγω ανεγκέφαλοι, ότι μια επίθεση σε έναν βετεράνο ποδοσφαιριστή είναι αντίποινα για γεγονότα τύπου Σουρωτής είναι βαθιά νυχτωμένοι. Κάτι τέτοια περιστατικά μόνο κακό κάνουν στην ομάδα μας, στους οπαδούς μας, αλλά και σε όλους τους φιλάθλους και το οπαδικό κίνημα.

-Πριν την έναρξη του ματς Ηρακλή-Πανιώνιου, συλλαμβάνονται 4 οπαδοί του Ηρακλή (δυο ανήλικοι), στον περιβάλλοντα χώρο του γηπέδου, επειδή κατείχαν και έπιναν κουτάκια με μπύρα!!! Είναι η δεύτερη φορά που συμβαίνει ανάλογο περιστατικό με οπαδούς του Ηρακλή, πράγμα που μας κάνει να υποθέσουμε ότι υπάρχει ένα είδος ψύχωσης από τους μπάτσους προς τους οπαδούς του γηραιού! Στο περιθώριο των διαμαρτυριών των οπαδών για την αδικαιολόγητη πολλαπλή παρουσία διμοιριών των ΜΑΤ,(τουλάχιστον έξι!!), έξω από το πέταλο των φανατικών, αλλά και για τις συλλήψεις των 4, πραγματοποιήθηκαν μικρής έκτασης επιθέσεις ενάντια στα ΜΑΤ από τους Ηρακληδείς.
Η δίκη για τους 4 που ορίστηκε για την Πέμπτη 22/10 ει χε σαν αποτέλεσμα την χωρίς όρους αθώωση και των 4. Έξω από τον χώρο των δικαστηρίων είχαν συγκεντρωθεί περίπου 200 οπαδοί του γηραιού για συμπαράσταση (δίδαγμα για όλους τους οπαδούς. Μπράβο τους).

-Στο ματς με τον Εργοτέλη στην Κρήτη, (από τις πιο άσχημες εμφανίσεις της ομάδας- Κόντη μπινέ τον μπούλο, άντε τράβα στον κουμπάρο σου) αμέσως μετά την απόφαση αποβολής του προπονητή του Εργοτέλη Καραγεωργίου, σημειώνονται ολιγόλεπτες αψιμαχίες (καρεκλάκια και αντικείμενα) μεταξύ των οπαδών μας και αυτών του Εργοτέλη, που όμως λήγουν σχεδόν αμέσως. Μετά τη λήξη του ματς, συλλαμβάνονται 2 οπαδοί μας με βάση τις καταγραφές των καμερών. Ο ένας αφήνεται ελεύθερος, ενώ ο άλλος παραμένει στο Α.Τ. Ηρακλείου και περνά από αυτόφωρο όπου του επιβάλλεται ποινή 18 μηνών με αναστολή.

-Πριν τον αγώνα βόλεϋ Παναθηναικού-Πάοκ στο Μετς, οπαδοί του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού συγκρούονται στο Παγκράτι σε σημείο κοντά σε σύνδεσμο φίλων του Ολυμπιακού. Εκτοξεύονται φωτοβολίδες εκατέρωθεν, σφυριά, πέτρες, λοστοί και άλλος βαρύς οπλισμός, πράγμα που προκαλεί σοβαρές υπόνοιες για προκαθορισμένο ραντεβού... Εδώ ο κόσμος καίγεται και το αιδοίον χτενίζεται...

-Μετά το ματς Αναγέννησης Καρδίτσας-Παναιτωλικού, λεωφορείο με οπαδούς της ομάδας του Αγρινίου που επιστρέφουν τα ξημερώματα, ανατρέπεται στην εθνική οδό σε σημείο που δεν υπάρχει διαχωριστικό διπλής κατεύθυνσης. Από τύχη δεν υπάρχουν θύματα, παρά μόνο αρκετοί ελαφρά τραυματίες. Περαστικά στα αλάνια.

ΣΤΙΓΜΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Με τις πρόσφατες συλλήψεις των συντρόφων Αλφρέντο Μπονάνο και Χρήστου Στρατηγόπουλου για ληστεία στα Τρίκαλα, μου ήρθε στο μυαλό ο Νίκος Παλαιοκώστας.

Στα Τρίκαλα, την περιοχή δηλαδή που γεννήθηκε ο Νίκος Παλαιοκώστας, συνελλήφθησαν πριν λίγες μέρες οι σύντροφοι Χ. Στρατηγόπουλος και Α.Μπονάνο για ληστεία.
Τόσο οι σύντροφοι όσο και ο Νίκος δεν έχουν κατηγορηθεί ποτέ για αντικοινωνικές ενέργειες. Οι κατηγορίες των μεν αφορούν σε ληστεία τραπέζης ενώ του δε σε ληστείες τραπεζών και οικονομικά πανίσχυρων αφεντικών. Αν ο σκοπός τους ήταν η προσωπική ευδαιμονία, τότε θα είχαν ληστέψει όλο τον κόσμο όπως έκαναν οι φερόμενοι σαν θύματα τραπεζίτες, οι πολιτικοί, τα πάμπλουτα αφεντικά και γενικά όλα τα παράσιτα που εξακολουθούν να απολαμβάνουν τα προνόμιά τους εκτός φυλακής.
Ο Νίκος Παλαιοκώστας δεν έχει εκφράσει ποτέ καμία πολιτικής διάστασης άποψη. Υπήρξε ένας λαικός άνθρωπος, αξιοπρεπέστατος στη ζωή του, δεν έθεσε ποτέ σε κίνδυνο ανθρώπινη ζωή και πολλά από όσα πήρε από τους ισχυρούς τα μοίρασε σε όσους έκρινε ότι τα είχαν ανάγκη.
Στις 13 του Σεπτέμβρη του 2006, πριν από 3 χρόνια ο Νίκος πιάστηκε από τους μπάτσους διώκτες του έχοντας μαζί του μόνο 200 ευρώ όλα κι όλα. Με 2 αποδράσεις ήδη στο ενεργητικό του (από τις φυλακές Τρικάλων και Κορυδαλλού), ο Νίκος φρουρείται από πλήθος μπάτσων ενώ στήνονται κινηματογραφικές επιχειρήσεις για τη μεταφορά του από/προς τα δικαστήρια. Ο ίδιος, κουρασμένος στα 44 χρόνια του, τα περισσότερα από τα οποία πέρασε με τα σκυλιά της αστυνομίας στο κατόπι του, δηλώνει ότι δεν έχει καμία πρόθεση να δραπετεύσει και ότι επιθυμεί να δικαστεί κατα συγχώνευση για να μην επιβαρύνουν τα έξοδα μεταφοράς του τον απλό κόσμο.
Υπενθυμίζω εδώ ότι κατηγορείται για την απαγωγή του επιχειρηματία Χαιτόγλου (ο οποίος επέστρεψε σώος μετά την καταβολή λύτρων), για 16 ληστείες τραπεζών και 23 κλοπές αυτοκινήτων. Πολλοί από όσους έχασαν τα αυτοκίνητά τους από το Νίκο, όπως ισχυρίζονται οι ίδιοι, αποζημιώθηκαν και με το παραπάνω αφού ο φιλότιμος δραπέτης έβρισκε τρόπους να τους αφήνει χρήματα για τα αυτοκίνητα που έπαιρνε για να ξεφύγει από τους διώκτες του.
Ανθρωποι σαν το Νίκο δεν είναι ούτε ψεύτες ούτε πολιτικάντηδες. Οι θεαματικές αποδράσεις του αδερφού του Βασίλη μας δείχνουν ότι αν ήθελε ο Νίκος να δραπετεύσει θα μπορούσε να το κάνει. Τα λόγια του όμως ήταν μετρημένα και βαριά: δεν πρόκειται να δραπετεύσει ξανά.
Ο αετός που κέρδισε την εκτίμηση, όχι μόνο των ανθρώπων που βοήθησε αλλά της πλειοψηφίας των επαρχιωτών που τον γνώριζαν προσωπικά, των κρατουμένων, ακόμα και όσως είχαν την ατυχία να τον γνωρίσουν πάνω στις ληστείες, αυτή τη στιγμή βρίσκεται να επιβιώνει στα σίδερα.
Οσοι ξέρουν για τα άγρια και περήφανα αυτά πουλιά, τους αετούς, ξέρουν ότι η φυλάκιση είναι χειρότερη από το θάνατο.
Ο Νίκος, μέσα στη θλίψη του κελιού του, ξεχασμένος σχεδόν απ'όλους, αποκαθηλώνει όλους εκείνους τους ξεφτίλες που βγαίνουν κάθε εθνική γιορτή και μιλάνε για τα ελεύθερα πνεύματα των κλεφτών των βουνών. Αναιρεί κάθε αξιοπιστία όσων δακρύζουν υποκριτικά για τους αντάρτες της αντίστασης.
Εδώ είναι ο κλέφτης, εδώ είναι ο αντάρτης, εδώ είναι το ελεύθερο και περήφανο πνεύμα σας ξεφτιλισμένοι. Μέσα σε ένα κελί 2 επί 2 να αργοπεθαίνει σαν αετός στα σίδερα.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΝΙΚΟ ΠΑΛΑΙΟΚΩΣΤΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ!
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΧΡΗΣΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΛΦΡΕΝΤΟ ΜΠΟΝΑΝΟ!

ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΝΕΑ

*Συνεχίστηκε για ακόμα μια φορά το διαιτητικό τσίρκο της Σούπερ Λίγδας. Στον αγώνα με την Ξάνθη, η ομάδα μας, που προσπάθησε για την νίκη σε όλη την διάρκεια του ματς, έτυχε "ιδιαίτερης" μεταχείρισης απο τους εντεταλμένους ρέφερι της αθλητικής εξουσίας, με αποτέλεσμα να κλείσουν τα μάτια τους σε τρείς καταφανέστατες περιπτώσεις πέναλτι υπέρ μας. Το νικητήριο γκολ στο 92΄ ουδόλως μας κάνει να ξεχάσουμε τη συνεχόμενη εχθρική αντιμετώπιση. Η υπομονή έχει και όρια. Και αν αντιδράσουμε δυναμικά σε κάτι τέτοια φαινόμενα, τότε πάλι θα "βγει απο τα ρούχα του" ο κάθε "ευαίσθητος" δημοσιογράφος, η Ε.Π.Ο., πρόεδροι ομάδων, πολιτειακοί και αθλητικοί παράγοντες και διάφοροι μαϊντανοί... για να μας υπενθυμίσουν οτι για την βία ευθύνονται οι οπαδοί, να κλείσουν οι σύνδεσμοι, να εφαρμοστούν αυστηρότερες ποινές για συλληφθέντες, να ενταθεί η καταστολή, ο έλεγχος, να πολλαπλασιαστούν οι κάμερες, να εφαρμοστεί άμεσα το ηλεκτρονικό εισητήριο... και άλλα επικίνδυνα.
*Προεκλογικά καμώματα της συμπολίτισσας ομάδας του Κράτους. Πέρα απο το ότι είναι η αγαπημένη ομάδα βουλευτών, υπουργών, μητροπολιτών, δημάρχων, νομαρχών και λοιπών "παροικούντων εν τη παράγκα" οι οποίοι σε κάθε ευκαιρία θα κάνουν το παν για να την βγάλουν "λάδι", θα την ενισχύσουν με κρατικές χορηγίες, θα ανοίξουν τράπεζες την Κυριακή για να μην πάρουν τον οικονομικό κατήφορο και αντιμετωπίσουν διάφορες τιμωρίες και πάρα πολλά ακόμα, τώρα βρίσκονται ένα βήμα πριν την συμφωνία με το Κράτος στο να τους χαριστούν τα τεράστια χρέη τους στο δημόσιο...
ΚΟΥΦΑΛΑ ΠΑΟΚ Η ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ ΕΙΝ' ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΜΠΙΝΕΔΕΣ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΣΟΥ.
*Πανθρακικός- ΑΡΗΣ. Μέτρια απόδοση των ποδοσφαιριστών μας, με μια ενδεκάδα που συνεχίζει να αποτελείτε απο ανθρώπους που δεν το αξίζουν, αλλά "κλειδώνουν" θέσεις άλλων που κάθονται στον πάγκο ή βρίσκονται και εκτός δεκαεξάδας, αφού όπως φαίνεται οι προπονητές δεν λειτουργούν αυτόβουλα, αλλα πέρνουν οδηγίες από μάνατζερ-λαμόγια.
Πάνω απο 4.000 οπαδοί μας μετέτρεψαν το στάδιο της Κομμοτηνής σε Κλ. Βικελίδης, παραδίδοντας ακόμα μια φορά μαθήματα κερκίδας και συμπεριφοράς.
*Στον αγώνα κυπέλλου ΕΠΣΜ ερασιτεχνών της Τετάρτης, μεταξύ των εφήβων του ΑΡΗ και του Πάοκ στο γήπεδο της Σουρωτής, 3 διμοιρίες των ΜΑΤ με ασπρόμαυρη ένδυση, θαυμαστές του Μουσολίνι, πραγματοποιούν αιφνιδιαστική επίθεση τακτικής τύπου "νύχτα των κρυστάλλων" της ναζιστικής Γερμανίας, με αλλαλαγμούς που παραπέμπουν σε άνθρωπους των σπηλαίων, χτυπούν φίλους του ΑΡΗ μας που παραβρίσκονται στις κερκίδες, γονείς, μικρά παιδιά και γυναίκες, κάποιους ποδοσφαιριστές μας και τραυματίζουν με μαχαίρι στο πόδι τον υπεύθυνο σκάουτινγκ της ομάδας μας Ν. Πασσιαλή. Χτυπάνε ακόμα και ποδοσφαιριστή του Πάοκ ο οποίος προσπάθησε να τους αποτρέψει... Μαχαίρια, σιδηρολοστοί και πέτρες, τα όπλα που τους "παρέχουν" οι ηθικοί αυτουργοί των αθλητικών ιδιωτικών στρατών και του επιχειρηματικού ποδοσφαίρου..
Μπάτσοι Γουρούνια Δολοφόνοι...!!!