ΜΑΧΕΣ ΜΕ ΤΑ ΧΟΙΡΙΝΑ

Πριν την έναρξη του αγώνα, 2 ετοιμοπόλεμες διμοιρίες χακί, «αράζουν» έξω από το γήπεδο Κλ. Βικελίδης. Στην ερώτηση μέλους του Α.Σ. για ποιόν λόγο βρίσκονται εκεί, η απάντηση που δίνει ο επικεφαλής της διμοιρίας είναι : «δεν ήρθαμε να κάνουμε διάλογο μαζί σας»! Υπάρχει πολύς κόσμος μαζεμένος στις πέριξ του γηπέδου καφετερίες, στην μπυραρία και στα τριγύρω μαγαζιά που παρακολουθεί τον ποδοσφαιρικό αγώνα στις τηλεοράσεις και τις τηλεοπτικές οθόνες των μαγαζιών. Εμφανής η δυσαρέσκεια των φιλάθλων μας για το τελικό αποτέλεσμα, για την απόδοση της ομάδας μας, καθώς και για την διαιτητική εύνοια στην συμπολίτισσα ομάδα. Μετά το τέλος του ματς αρκετός κόσμος παραμένει στην περιοχή, συζητά σε πηγαδάκια για τον αγώνα, κάποιοι φανερά εκνευρισμένοι περιμένουν την αποστολή της ομάδας μας, για να τα «ψάλλουν» σε παίκτες και διοίκηση (οι οποίοι δεν εμφανίζονται καν, αφού το λεωφορείο με την αποστολή κατευθύνεται στο ξενοδοχείο, όπου ο καθένας με το δικό του μεταφορικό μέσο επιστρέφει στο σπίτι του), κάποιοι επίσης παραμένουν γιατί απλά εκεί είναι τα σπίτια τους και κάποιοι άλλοι παραμένουν εκεί γιατί έτσι γουστάρουν. Γύρω στις 10.30’ και ενώ δεν έχει σημειωθεί η παραμικρή ένταση, εν ριπή οφθαλμού αρχίζει συντονισμένη επίθεση με χημικά στους φίλους της ομάδας μας από τις αστυνομικές δυνάμεις κατοχής. Ματατζήδες, ομάδες Δέλτα, Ζητάδες και ασφαλίτες επιτίθενται στους ανυποψίαστους Αρειανούς φιλάθλους. Ρίχνονται τόνοι δακρυγόνων και ασφυξιογόνων «νέας σοδειάς» ακόμα και σε ευθεία βολή πάνω στο συγκεντρωμένο πλήθος. Οι μπάτσοι κόβουν την Παπαναστασίου στα 2 και δεν αφήνουν να περνάει κανείς, ούτε καν κάτοικοι της περιοχής που θέλουν να πάνε στα σπίτια τους. Σχεδόν όλη η περιοχή της Χαριλάου πνίγεται στα χημικά. Κόσμος βγαίνει από τα σπίτια του στα μπαλκόνια και βρίζει τους ένστολους μισάνθρωπους, μιας και δημιουργείται αποπνικτική ατμόσφαιρα, σε δρόμους και μέσα στα σπίτια, με επικίνδυνες για την υγεία προεκτάσεις.

Οι παρευρισκόμενοι φίλαθλοι βάζουν φωτιές σε κάδους απορριμάτων για να αντιμετωπιστούν τα χημικά. Ακούγονται αντιμπατσικά συνθήματα και ξεκινούν επιθέσεις ανταπάντησης στα προκλητικά χοιρινά από τους Αρειανούς και από κατοίκους. Μαζικά, αλλά και σε μικρές ομάδες, οι κίτρινοι πραγματοποιούν ντου για να απωθήσουν τα γουρούνια. Μπουκάλια, πέτρες, καπνογόνα, φωτοβολίδες, αλλά και οδοφράγματα στήνονται στους κεντρικούς δρόμους, ενώ συγκρούσεις γίνονται στους παράλληλους και κάθετους δρόμους της Παπαναστασίου και στα γύρω στενά. Οι μπάτσοι χτυπούν όποιον φοράει κίτρινες μπλούζες και κασκόλ. Ξυλοκοπούνται ζητάδες και ασφαλίτες (ακόμα και καμουφλαρισμένοι με κασκόλ της ομάδας μας). Ο κόσμος επιτίθεται και υπαναχωρεί στις αντεπιθέσεις των μπάτσων, ενώ σε όλη την διάρκεια των συγκρούσεων ακούγονται συνθήματα λύσσας εναντίων των πραιτόρων της Δημ(ι)οκρατίας. Ο κόσμος που συμμετέχει στις συγκρούσεις φτάνει την χιλιάδα (1000), ενώ το πολεμικό σκηνικό κρατάει πάνω από μια ώρα. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα οι μπάτσοι υποχωρούν και τα επεισόδια λήγουν κάπου εκεί χωρίς να αναφερθούν συλλήψεις ή προσαγωγές. Δίκαιη και αξιοπρεπέστατη η απάντηση που δώσανε τα αδέρφια μας στα αντιανθρώπινα και δολοφονικά ρομποτάκια του Κράτους. Φιλεύσπλαχνη η κίνηση των ευαίσθητων και φιλόζωων Αρειανών να ταΐσουν αυτά τα ζώα που από νωρίς είχαν στηθεί πεινασμένα στους γύρω δρόμους.. Κοινωνικό έργο και σωτήρια λύση για την δημόσια υγεία η απομάκρυνση των μολυσμένων με γρίπη χοίρων από δρόμους και πλατείες. Μαζικότεροι και πιο οργανωμένοι αγώνες ενάντια στα χοιρινά, σε μελλοντικές προκλήσεις.
ΜΠΑΤΣΟΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΠΟΥ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΥΛΩΝΕΙ!

(Σχετικό και πολύ ενδιαφέρον κείμενο όσον αφορά τις επιδράσεις των χημικών, υπάρχει στο ακόλουθο url : http://aris-autonomen.blogspot.com/2008/08/blog-post_18.html που δημοσιεύτηκε στο blog των ΑΡΕΙΑΝΩΝ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ, στις 18/8/2008, στην ετικέτα Κείμενα και έχει υπογραφή ανάρτησης BvB09.)

ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΠΑΔΙΚΑ ΝΕΑ

* Στον προπερασμένο αγώνα στην Λάρισα, μεταξύ Α.Ε.Λ. και ΑΡΗ, οι 500 περίπου φίλοι της ομάδας μας, δέχονται την «ζεστή φιλοξενία» των οπαδών της Λάρισας τελείως απρόκλητα. Και ενώ οι οπαδοί μας αντιστέκονται στις ρίψεις πετρών των αντίπαλων οπαδών, μπαίνουν στο χορό και διμοιρίες των ΜΑΤ που χτυπάν τους Αρειανούς φιλάθλους. Αποτέλεσμα, πολλοί από τους οπαδούς μας να στρέψουν την οργή τους στην σωστή κατεύθυνση, πραγματοποιώντας επίθεση στα γουρουνοειδή με τα χακί. Ένας οπαδός μας συλλαμβάνεται και καταδικάζεται με περιοριστικούς όρους.
*Βομβιστική επίθεση!!! δέχεται σύνδεσμος του Παναθηναϊκού. Ανάλογη επίθεση είχε δεχτεί και σύνδεσμος του Ολυμπιακού μια βδομάδα πριν. Η εγκληματική νοοτροπία κάποιων αρχίζει να ξεπερνά κατά πολύ τα όρια μιας οπαδικής διαμάχης. Τους καιρούς της οικονομικής και κοινωνικής ανέχειας, της ανεργίας και της ένδειας, της καταστολής, των σκανδάλων, της ρεμούλας, της πολιτικής κοροϊδίας… ο αποπροσανατολισμός σε ακίνδυνους για το σύστημα δρόμους, οδηγεί σε επικίνδυνους για την κοινωνία οδούς. Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Κρήτη, Θεσσαλία…ο εχθρός είναι στις τράπεζες και στα υπουργεία…
* Στον περασμένο αγώνα με την Καβάλα στο Κλ. Βικελίδης, μετά το τέλος του ματς, μερίδα του κόσμου κατευθύνεται προς την θύρα 2 για να ζητήσει εξηγήσεις από ποδοσφαιριστές και διοίκηση για το αρνητικό αποτέλεσμα. Διμοιρίες των ΜΑΤ τους εμποδίζουν να προσεγγίσουν το σημείο, με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν μικρής ισχύος συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής.
*Σε εκπομπή του Χαρδαβέλα σχετικά με τα στημένα ματς στο ελληνικό πρωτάθλημα, μεταξύ τω προσκεκλημένων που καλέστηκαν να τοποθετηθούν για το θέμα, ήταν και οι Μπέος και Κούγιας!!! Δεν τρώμε πρόλογο...
*Συμπλοκές μεταξύ οπαδών μας και αυτών του Πάοκ σημειώνονται επί της Εγνατίας οδού στο ύψος του Πανεπιστημίου, μετά την λήξη του αγώνα μπάσκετ της Τετάρτης.
*Πριν το ποδοσφαιρικό ματς της Κυριακής με τον Πάοκ, σημειώνονται συμπλοκές στην περιοχή του Ευόσμου μεταξύ οπαδών μας και αυτών του συμπολίτη. Αργότερα και ενώ το ματς βρίσκεται σε εξέλιξη, σε διάφορα καφέ της πόλης, δημιουργούνται επεισόδια μεταξύ φίλων της ομάδας μας με φίλους του συμπολίτη. Κατά την διάρκεια του ματς, ανεγκέφαλοι οπαδοί μας, σπάνε παρμπρίζ σταθμευμένων αυτοκινήτων που ανήκουν σε φίλους του Πάοκ. (Να σημειώσουμε για τον ποδοσφαιρικό αγώνα ότι ναι μεν ο διαιτητής Καλόπουλος «έσπρωχνε» έδρα – όπως ήταν αναμενόμενο…, αυτό όμως δεν συγχωρεί και δεν δικαιολογεί τέτοιο αποτέλεσμα και τέτοια εμφάνιση. Ευθύνες έχουν διοικούντες, μάνατζερ και ποδοσφαιριστές μας). Άλλοι ανεγκέφαλοι οπαδοί μας, μετά το τέλος του ματς, επιτίθενται σε 2 λεωφορεία του ΟΑΣΘ που μεταφέρουν οπαδούς του Πάοκ, σε ένα με καπνογόνα στην περιοχή του Φοίνικα, και σε ένα άλλο με πέτρες στην περιοχή του κέντρου. Στην πρώτη περίπτωση, τραυματίζεται ένας 10χρονος πιτσιρικάς μέσα στο λεωφορείο, ενώ συλλαμβάνονται 3 άτομα ηλικίας 18, 26 και 37 ετών ως συμμετέχοντες στην επίθεση. Αν κάποιοι θέλουν να αντιγράψουν τα κακώς κείμενα και τις γλοιώδεις ενέργειες μερίδας οπαδών του συμπολίτη, καλό θα είναι να μετακομίσουν στην ομάδα που εδρεύει σε μια αλάνα κάπου στην Γρ. Λαμπράκη με Κλεάνθους. Εκεί θα βρουν σίγουρη στέγη από τους κομπλεξικούς ομοίους τους. Υπάρχει και η εναλλακτική λύση να επισκεφθούν και κάποιον ψυχίατρο για ομαδική θεραπεία. Καιρός να αποβάλλουμε από τις τάξεις των φιλάθλων μας τέτοια άτομα και τέτοιες πρακτικές. Ενέργειες αναπαραγωγής και γενίκευσης μιας λανθασμένης, αδιάκριτης και ισοπεδωτικής βίας, ότι πιο εχθρικό και ύπουλο για το οπαδικό κίνημα.

ALERTA ANTIFASCISTA

Αγώνας Ενάντια Στη Λήθη

Σαν κάτι να βρωμάει...

-36 Χρόνια Ελληνικής Τρομοκρατίας
-Πόσα ακόμα άραγε;

Σίγουρα υπάρχουν πολλοί και πολλές που αντιλαμβάνονται το φιάσκο της επετείου του Πολυτεχνείου στις 17 Νοεμβρίου. Επίσης, σίγουρα υπάρχουν πολλοί και πολλές που μιλάνε για “χαμένο νόημα” και “αληθινή εξέγερση” (εννοώντας όχι σαν την εξέγερση του Δεκέμβρη...) την οποία καταδίκασαν οι τώρα κυβερνώντες και οι τότε “φωνές του Πολυτεχνείου”. Αυτό για το οποίο εμείς δεν είμαστε καθόλου σίγουροι, είναι για το ποιό είναι τελικά αυτό το νόημα και πώς διάολο χάθηκε στο πέρασμα των χρόνων.

Υπάρχουν πολλά "άγνωστα", για τον περισσότερο κόσμο, σημεία στην ιστορία (διότι ο καθένας δίνει την δική του περιγραφή και δικιά του ερμηνεία σε εκείνα τα γεγονότα) για όσα πραγματικά συνέβησαν εκεί τότε και απ' όσα έχουν γραφτεί αδυνατούν να μεταφέρουν την πολύπτυχη διάσταση εκείνης της εξέγερσης* Το πλήθος των πολιτικών μετώπων και εκφράσεων της σύγκρουσης αποσιωπήθηκαν, διαστρεβλώθηκαν και κρύφτηκαν σχολαστικά από εκείνους που γνωρίζουμε ως “πρωταγωνιστές” σήμερα. Υπάρχουν κάποια στοιχεία που να μαρτυρούν τον αληθινό τους ρόλο, καθώς και τις τότε απόψεις τους για τους υποκινητές των συγκρούσεων που χαρακτηρίστηκαν “προβοκάτορες”. Θα μπορούσαν να συλλεχθούν και να αναφερθούν από μέρους μας, όμως δεν έχει και τόσο σημασία πλέον. Σημασία έχει το προφανές: Ότι η εξέγερση του Πολυτεχνείου επανανοηματοδοτήθηκε από κόσμο που συμμετείχε στις τότε κοινωνικές συγκρούσεις και στη συνέχεια είδε ότι πλέον μπορεί να “πιάσει τη καλή” σε ένα παράδεισο σοσιαλοδημοκρατίας, όπως τότε όπως και τώρα.

Έτσι λοιπόν η 17 Νοέμβρη καθιερώθηκε σαν μία τέτοια γιορτή: τη νίκη της δημοκρατίας ενάντια σε μία δυσβάσταχτη χούντα (ειρωνεία ε;)। Πολύ βολικό για μια πλειοψηφικά Δεξιά κοινωνία ή έστω απαθή, που ανεχόταν και συντηρούνταν επί εφτά χρόνια από εκείνο το καθεστώς. Και τώρα, ξεπλένει τις ενοχές της σ' ένα ποτάμι “δημοκρατίας” και “ελευθερίας”, όπως ξέρει μόνο αυτός ο ανυπόταχτος λαός να κατακτά. Ανυπόταχτος μα και εθνικά υπερήφανος (βλέποντας την άνοδο της ακροδεξιάς τον τελευταίο καιρό). Αυτό είναι που τελικά αγκαλιάζει και τους πάντες: από εξτρεμιστές μέχρι δεξιές φοιτητικές παρατάξεις, από το κόμμα της κυβέρνησης μέχρι τη γειτόνισσα, από τους δημοσιογράφους μέχρι την “ανεξάρτητη” Αριστερά και από τους συνδικαλιστές μέχρι τους μπάτσους. Αυτό είναι το Πολυτεχνείο τους: Ο γενέθλιος μύθος της εθνικής ενότητας. Μία γιορτή που να εκφράζει τα ιδανικά των νικητών, αυτών που αγωνίστηκαν και τελικά...κατάφεραν να κυβερνήσουν. Μια γιορτή για να τιμάται από τα σχολεία και έτσι να περνούν στις επόμενες γενιές οι σωστές αξίες: η αγάπη για την πατρίδα και η κοινωνική ειρήνη.

Όμως δεν είναι μόνο αυτό το Πολυτεχνείο. Παράλληλα έχει και άλλες λειτουργίες όπου η κάθε μία παίζει το δικό της ρόλο σε αυτό το θέατρο της αφομοίωσης. Η γιορτή αλλά και η πορεία της επετείου είναι μία προσπάθεια εκτόνωσης όλων των κοινωνικών και ταξικών αντιθέσεων σε μία μόνο στιγμή. Η εκμετάλλευση, η ανισότητα και η βία όλου του χρόνου να εξαϋλωθούν σε μία γιορτή της κυριαρχίας. Όλο το ταξικό μίσος, η οργή και οι αρνήσεις να αποστειρωθούν σε ένα στημένο ραντεβού με την επανάσταση. Παρ' όλα αυτά δεν πρόκειται για κάτι που προγραμματίζεται και λειτουργεί μόνο “από τα πάνω”. Η γιορτή του Πολυτεχνείου εξυπηρετεί συναισθηματικές και ψυχολογικές ανάγκες αυτής της κοινωνίας. Από το αριστερό άλλοθι που προσφέρει η γιορτή του Πολυτεχνείου στην κοινωνία η οποία γιορτάζοντας την νομίζει ότι κάνει την επανάστασή της και που την εξιλεώνει για όλα τα εγκλήματα της, μέχρι την καθεστωτική Αριστερά (Κ।Κ।Εξουσιαστών και όχι μόνο) που σε κάτι τέτοιες ευκαιρίες ξαναβρίσκει το νόημα της ζωής... Όμως η Αριστερά αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα δυστυχώς δεν έχουν πια το μονοπώλιο της διαμεσολάβησης. Ανταγωνιστές τους είναι τα Μ.Μ.Ε.,που έρχονται πια με τη δική τους γλώσσα να ξαναορίσουν νοήματα και σημασίες, και να αναπαράγουν τη δική τους εκδοχή του μύθου.

Ένας μύθος, είτε καλός είτε κακός, παραμένει ΠΑΝΤΑ μύθος. Και όλοι συντελούν στην αναπαραγωγή του μύθου αυτού, που σαν τέτοιος το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να παγώνει τις κοινωνικές εξεγέρσεις και να ακυρώσει τις ταξικές συγκρούσεις।

Μην παραξενευτούμε αν και η “δικιά μας” εξέγερση κάποτε στα αυτιά των παιδιών μας φαίνεται ως ένας μύθος. Ήδη η Αριστερά άρχισε, σιγά σιγά εδώ και καιρό, μέσα από προεκλογικές εκστρατείες να ξεπουλάει αυτό που έγινε εκείνες τις κρύες νύχτες του χειμώνα κάτω από το φως των μολότοφ και το σφύριγμα των πετρών που προσέκρουαν πάνω στις ασπίδες και στα κράνη των μπάτσων. Μην παραξενευτούμε αν η κοινωνική εξέγερση του 2008, η οποία το μόνο κοινό που έχει με το Πολυτεχνείο είναι ότι και οι δύο ήταν εξεγέρσεις, αφομοιωθεί όπως εκείνη του 1973. Μην ξαφνιαστούμε αν το Κ.Κ.Ε, που διατυμπάνιζε ότι στη δικιά του εξέγερση δεν θα σπάσει ούτε ένα τζάμι, προσπαθήσει να συσχετιστεί με την εξέγερση του Δεκέμβρη όπως εκείνης του Πολυτεχνείου, την οποία καταδίκαζε και τώρα γιορτάζει. Η ιστορία επαναλαμβάνεται..

Αυτό που οι ρήξεις και οι συγκρούσεις πρέπει να κάνουν είναι η αυτοκριτική τους,για να εμπλουτίσουν με ιστορική γνώση τον κοινωνικό πόλεμο...

*Σύμφωνα πάντα με τις πηγές και τα πρόσωπα που περιγράφουν εκείνα τα περιστατικά και που η πλειοψηφία του κόσμου,μέσα από τα σχολεία και τα ΜΜΕ ,μαθαίνει.

Praxia
(Αρθρογράφος εφημερίδας δρόμου ΑΠΑΤΡΙΣ)

Ομάδα ή Ομαδούλα;

Αυτά που γίνονται τις τελευταίες εβδομάδες στην ομάδα του μπάσκετ αλλά και του ποδοσφαίρου περισσότερο, δεν έχουν τέλος. Το όνομα του ΆΡΗ διασύρεται από ομαδούλες του τύπου (παοκ,μαρούσι) ή στο ποδόσφαιρο από ομαδούλες του τύπου (καβάλα, πανθρακικός κ.α).

Ακόμη διακρίνεται μια στάση ανοχής από μεγάλη μερίδα οπαδών του στιλ "έλα μωρέ θα στρώσει η ομάδα νωρίς είναι ακόμη κ.α ". Τι νωρίς ρε κριάρια; Στα μισά του πρωταθλήματος κοντεύουμε, ως πότε υπομονή; Υπομονή κάνουμε στη μισθωτή σκλαβιά, υπομονή κάνουμε με την γκόμενα, υπομονή κάνουμε γενικά ως κοινωνία αλλά με την ΤΡΕΛΑ μας δεν κάνουμε ρε κουφάλες! Ακούτε ρε; Τα θέλουμε όλα και τα θέλουμε τώρα Έχουμε κουραστεί με τα ίδια και τα ίδια, ή σπάστε το κατεστημένο ή πάμε ερασιτεχνικό να γουστάρουμε περισσότερο...Βαρεθήκαμε κάθε χρόνο να κυνηγάμε πέμπτη θέση και να το θεωρούμε και επιτυχία, βαρεθήκαμε επίσης η ομάδα ποδοσφαίρου να μένει στο απυρόβλητο και να μην λογοδοτεί για τις γκέλες της. Όχι στη διοίκηση αλλά στο λαό...

ΛΑΪΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΩΡΑ!!!

Υ.Γ Φαίνεται ότι τον Κούπερ δεν τον ενημέρωσε κανείς για την ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα και μόλις ο άνθρωπος είδε το δυναμικό βιάστηκε να ανακοινώσει ότι πάμε για πρωτάθλημα! Αν ήμασταν στην ισπανία ίσως, επειδή όμως ζούμε στη χώρα της πουστιάς ας κάνει τον κόπο κάποιος από την παε να του πει κατάμουτρα ότι ο ΑΡΗΣ θα τερματίσει από την τρίτη ως την έκτη θέση... Διαφωνεί κανείς;;;