Το θέμα των αδειοδοτήσεων ήταν απλά η αφορμή. Αφορμή για μια έκφραση δυσαρέσκειας και οργής μεγάλου μέρους του φίλαθλου κόσμου μας για τα πεπραγμένα των ιθυνόντων του συλλόγου μας. Είναι αλήθεια όμως, ένα κομμάτι κόσμου, βαθιά υπνωτισμένο από την προπαγάνδα των, ελεγχόμενων από διοίκηση και εκτελεστικό διευθυντή αθλητικών ραδιοφωνικών παραγωγών, Σούπερ 3, Λ.Φ.Α.- Κ.Μ.Α., αθλητικών δημοσιογράφων σε τύπο και Μ.Μ.Ε. ... άρχισαν να ξυπνάνε απο το βαθύ λήθαργο. Μια κατάσταση (χρονικά προσδιοριζόμενη αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, από τη στιγμή της έναρξης του επαγγελματικού ποδοσφαίρου) που γινόταν ολοένα και πιο απατηλή και συνάμα ολοένα και πιο κερδοφόρα για τους διαπλεκόμενους και εμπλεκόμενους στις "θέσεις κλειδιά" του συλλόγου μας. Άνθρωποι που μέσα σε λίγα χρόνια απέκτησαν υπερκέρδη κυκλοφορόντας με ακριβά αυτοκίνητα, κάνοντας μόστρα και επίδειξη με τη δύναμη του χρήματος που τους εξασφάλισε η επαγγελματική ενασχόληση με την ομάδα μας, επένδυσαν σε ακίνητα, μαγαζιά, επιχειρήσεις, λούσα, ταξίδια και φυσικά επαγγελόμενοι στην ανώνυμη αθλητική επιχείρηση - εταιρία της ομάδας μας, είτε κατέχοντας το μάνατζμεντ, είτε την οικονομική διαχείριση, είτε ρόλους καθοδήγησης σαν τσοπάνηδες, κατευναστές ή λασπολόγοι διαφορετικών απόψεων που καταδείκνυαν την παρασιτική δράση των ένδο λαμογιών. Ένα σύμπλεγμα προσώπων και φορέων "πότιζαν" με ψέμμα τα "φυτά" και την άβουλη μάζα που είχαν υπό την επίβλεψή τους. Κάθε λαμόγιο δικαιολογούνταν και συγκαλύπτονταν πως αποτελεί την μοναδική σωστή κατεύθυνση σε κάθε θέμα και επιλογή. Όλα γίνονταν για το "καλό της ομάδας" και ενάντια σε όσους δήθεν την πολεμούν. Οι διαφωνούντες εντός του συλλόγου αντιμετωπίζονταν με απαξίωση, ειρωνεία, λάσπη, τραμπουκισμούς και εκφοβισμούς.
Απο τη στιγμή που ο αθλητισμός συνδέθηκε με την Αγορά, κάποια αρπακτικά οργανώθηκαν για να επενδύσουν σε όλες τις ανώνυμες αθλητικές εταιρίες. Μεγαλομέτοχοι, απροκάλυπτα λήστευαν, κατέστρεφαν και χρέωναν τους αθλητικούς συλλόγους με μόνιμα θύματα τους φιλάθλους κάθε ομάδας. Νωπά τα παραδείγματα στο δικό μας σύλλογο. Αυτοί που "έδιωξαν" τους επενδυτές, τους προέδρους και τους μεγαλομέτοχους, γίναν οι χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Οι δομές και τα μοντέλα που παρουσιάστηκαν και τέθηκαν σε εφαρμογή, αποδείχθηκαν σάπια και διάτρητα μαζί με τους ανθρώπους που τα στελέχωσαν και τα κατεύθυναν. Φυσικό επακόλουθο βέβαια, από τη στιγμη που τα βασικά θέματα του καπιταλιστικού αθλητισμού δεν θίχτηκαν, ούτε άλλαξαν. Τροποποιήθηκαν μονάχα... στη μοιρασιά των κλεμμένων. Οι μεγαλομέτοχοι και οι αυλικοί τους αντικαταστάθηκαν από "οπαδούς" - επαγγελματίες πλέον - και μια φάρα μανατζαραίων, δημοσιογράφων, δημοσιοσχετιστών και υπεύθυνων εμπορικών εταιριών που πλάι τους είχαν το όνομα του ΑΡΗ.
Ο ταλαντευόμενος κλονισμός άρχισε να διευρύνεται και να γενικεύεται από τη στιγμή που ξεκίνησαν οι προσφυγές ποδοσφαιριστών. Ποδοσφαιριστών, που οι περισσότεροι (πλην φωτεινών εξαιρέσεων) απ΄αυτούς δεν ήταν "εργαζόμενοι" με την ταξική έννοια του όρου, αλλά παχυλά αμοιβόμενοι επαγγελματίες μισθοφόροι χωρίς συνείδηση και αγάπη για τη ομάδα που αγωνίζονται, έτοιμοι να λακίσουν σε αιώνιους αντιπάλους για κάποια περισσότερα ευρουλάκια. Κάποιοι απ΄αυτούς στέκονταν "σούζα" μπροστά στους απατεώνες διοικούντες τους ή και κάποιοι απ' αυτούς με τον τρόπο τους (κυρίως δηλώσεις) γίνονταν οι κατευθυνόμενοι που ρίχναν νερό στο μύλο του κουτοπόνηρου μάνατζερ και της αυλής του. Τώρα που τους κόπηκε το ρευστό από τα αρχιλαμόγια, άρχισαν να κάνουν προσφυγές.
Η θέση της διοικητικής σαπίλας φυσικά, ήταν να προσπαθήσει να ρίξει την οργή του κόσμου στους ποδοσφαιριστές και τους ατζέντηδές τους, προσπαθώντας να αποποιηθούν τις δικές τους σημαντικότερες ευθύνες στον τομέα των πληρωμών.
Όσον αφορά τουσ δημοσιογράφους... όσο έπεφτε το ρευστό από τους απατεώνες του συλλόγου, κάναν τουμπεκί, λέγαν στον αέρα αυτό που ήθελαν να ακούσουν οι αρχινονοί... είχαν γίνει τα φερέφωνα της διοίκησης, οι επαγγελματίες ραδιοφωνικοί προπαγανδιστές, μόνιμα ψευδόμενοι και πουλώντας φούμαρα στο "αγαθό" ακροατήριό τους. Μπλοκάροντας αντίθετες φωνές όταν παρέμβαιναν στις ζωντανές εκπομπές. Αυτό γινόταν όχι μόνο απο τους ακριβοπληρωμένους δημοσιογράφους, αλλά και από όλους όσους κάναν έστω και ωριαίες εκπομπές για λίγα ευρώ. Με πολύ απλά λόγια αυτή είναι η έννοια της εξαγοράς συνείδησης και της ρουφιανιάς.
Παπαγαλάκια της διοίκησης της διοίκησης και των υποστηρικτών της, που όταν σταμάτησε να πέφτει το "μπακίρι" απο τον εμποροπλοίαρχο-μούτσο και τους λοιπούς διαπλεκόμενους, την είδαν καταφρονημένοι και απλήρωτοι εργάτες...!
Χωμένοι μέσα στα πράγματα και γνωρίζοντας τι θα επακολουθούσε ο αρχινονός και η συντεχνία του, άρχισαν σαν τα ποντίκια να εγκταλείπουν το καράβι. Μέχρι πριν λίγο καιρό τα ποντίκια ήταν όσοι τους αμφισβητούσαν.
Η άρνηση της αδειοδότησης και τα χρέη που βγήκαν στη δημοσιότητα ήταν το ποτήρι της οργής που ξεχείλισε. Επειδή οι διαπλεκόμενοι δεν είναι μόνο 15-20 άτομα, αλλά πολλοί περισσότεροι, ο αγνός κόσμος καλείτε να τους καταδείξει και να τους απομονώσει οριστικά απο το σύλλογο. Ήδη (και επειδή μόνο οι γενικότητες στην αμφισβήτηση δεν αρκούν) άρχισαν να ακούγονται και λύσεις με πρόσωπα ή καταστάσεις που έχουν τελειώσει και διαγραφεί από την ιστορία ως αποτυχία και σαράκι του συλλόγου. Μεγαλοεπενδυτές, πρώην διοικούντες, αποτυχημένα μορφώματα και ότι άλλη αηδία πετάει ο κάθε πικραμένος, είναι πισογυρίσματα και ήττα. Τέτοιες φωνές θα πρέπει να καταλήξουν στο κάλαθο των αχρήστων μαζί με όσους ιδιοτελείς τις αναπαράγουν. Όπως επίσης το σύνθημα που ρίχτηκε από συνδεσμίτες και μη περί "ενότητας" και "στήριξης των συνδέσμων", είναι μια απάτη από αυτούς που θέλουν να ξεχάσουμε τα παραμύθια που μας πούλησαν. Κάτω από τη σκέπη των απατεώνων ηγετών, η ενότητα δεν μπορεί να είναι παρά ενότητα της υποταγής. Καμιά στήριξη σε κανέναν σύνδεσμο που τόσα χρόνια έκλεινε μάτια και αυτιά και έκανε αβάντες στις σαπισμένες διοικήσεις. Νυν και πρώην παράγοντες και όσοι έχουν ευθύνες και εμπλοκή πρέπει να εκδιωχθούν.
Ο λαός μας πρέπει να πορευθεί μακριά απο συνδεσμιακές λογικές και λογικές του κέρδους. Ας πειραματιστούμε με τις προτάσεις του επαναστατικού ανταγωνιστικού χώρου, οι μόνες που έχουν τη μεγαλύτερη πιθανότητα πραγμάτωσης χωρίς να γλιστρήσουμε σε σοβαρά ατοπήματα. Ας αρχίσουμε με τα βασικά : γενικές συνελεύσεις, εκδίωξη όλων των λαμογιών και των αυλικών τους αφού πρώτα καταβάλουν πίσω τα κλεμμένα και καλύψουν τα χρέη που οι ίδιοι δημιούργησαν. Οριζόντιες δομές λειτουργίας παντού, αυτοχρηματοδότηση. Όλες οι αποφάσεις να παίρνονται απο τις γενικές συνελεύσεις, χωρίς ηγετισμούς και άκαμπτους χρόνιους ρόλους. Αυτοοργάνωση σε όλα τα τμήματα του συλλόγου.... Δεν είναι ένα πλήρες πρόγραμμα, είναι όμως μια καλή αρχή για κάτι καθαρό που θα εμπλουτιστεί με τριβή, ζύμωση, συμμετοχή και ενασχόληση για να προταθεί και να πραγματωθεί κάτι πιό ολοκληρωμένο που θα συναποφασιστεί από τους συμμετέχοντες. Αργά και σταθερά για την αυτοδιεύθυνση και τον αυτοοργανωμένο μη ιεραρχικό, μη εμπορευματικό προγραμματισμό.
Απο τη στιγμή που ο αθλητισμός συνδέθηκε με την Αγορά, κάποια αρπακτικά οργανώθηκαν για να επενδύσουν σε όλες τις ανώνυμες αθλητικές εταιρίες. Μεγαλομέτοχοι, απροκάλυπτα λήστευαν, κατέστρεφαν και χρέωναν τους αθλητικούς συλλόγους με μόνιμα θύματα τους φιλάθλους κάθε ομάδας. Νωπά τα παραδείγματα στο δικό μας σύλλογο. Αυτοί που "έδιωξαν" τους επενδυτές, τους προέδρους και τους μεγαλομέτοχους, γίναν οι χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Οι δομές και τα μοντέλα που παρουσιάστηκαν και τέθηκαν σε εφαρμογή, αποδείχθηκαν σάπια και διάτρητα μαζί με τους ανθρώπους που τα στελέχωσαν και τα κατεύθυναν. Φυσικό επακόλουθο βέβαια, από τη στιγμη που τα βασικά θέματα του καπιταλιστικού αθλητισμού δεν θίχτηκαν, ούτε άλλαξαν. Τροποποιήθηκαν μονάχα... στη μοιρασιά των κλεμμένων. Οι μεγαλομέτοχοι και οι αυλικοί τους αντικαταστάθηκαν από "οπαδούς" - επαγγελματίες πλέον - και μια φάρα μανατζαραίων, δημοσιογράφων, δημοσιοσχετιστών και υπεύθυνων εμπορικών εταιριών που πλάι τους είχαν το όνομα του ΑΡΗ.
Ο ταλαντευόμενος κλονισμός άρχισε να διευρύνεται και να γενικεύεται από τη στιγμή που ξεκίνησαν οι προσφυγές ποδοσφαιριστών. Ποδοσφαιριστών, που οι περισσότεροι (πλην φωτεινών εξαιρέσεων) απ΄αυτούς δεν ήταν "εργαζόμενοι" με την ταξική έννοια του όρου, αλλά παχυλά αμοιβόμενοι επαγγελματίες μισθοφόροι χωρίς συνείδηση και αγάπη για τη ομάδα που αγωνίζονται, έτοιμοι να λακίσουν σε αιώνιους αντιπάλους για κάποια περισσότερα ευρουλάκια. Κάποιοι απ΄αυτούς στέκονταν "σούζα" μπροστά στους απατεώνες διοικούντες τους ή και κάποιοι απ' αυτούς με τον τρόπο τους (κυρίως δηλώσεις) γίνονταν οι κατευθυνόμενοι που ρίχναν νερό στο μύλο του κουτοπόνηρου μάνατζερ και της αυλής του. Τώρα που τους κόπηκε το ρευστό από τα αρχιλαμόγια, άρχισαν να κάνουν προσφυγές.
Η θέση της διοικητικής σαπίλας φυσικά, ήταν να προσπαθήσει να ρίξει την οργή του κόσμου στους ποδοσφαιριστές και τους ατζέντηδές τους, προσπαθώντας να αποποιηθούν τις δικές τους σημαντικότερες ευθύνες στον τομέα των πληρωμών.
Όσον αφορά τουσ δημοσιογράφους... όσο έπεφτε το ρευστό από τους απατεώνες του συλλόγου, κάναν τουμπεκί, λέγαν στον αέρα αυτό που ήθελαν να ακούσουν οι αρχινονοί... είχαν γίνει τα φερέφωνα της διοίκησης, οι επαγγελματίες ραδιοφωνικοί προπαγανδιστές, μόνιμα ψευδόμενοι και πουλώντας φούμαρα στο "αγαθό" ακροατήριό τους. Μπλοκάροντας αντίθετες φωνές όταν παρέμβαιναν στις ζωντανές εκπομπές. Αυτό γινόταν όχι μόνο απο τους ακριβοπληρωμένους δημοσιογράφους, αλλά και από όλους όσους κάναν έστω και ωριαίες εκπομπές για λίγα ευρώ. Με πολύ απλά λόγια αυτή είναι η έννοια της εξαγοράς συνείδησης και της ρουφιανιάς.
Παπαγαλάκια της διοίκησης της διοίκησης και των υποστηρικτών της, που όταν σταμάτησε να πέφτει το "μπακίρι" απο τον εμποροπλοίαρχο-μούτσο και τους λοιπούς διαπλεκόμενους, την είδαν καταφρονημένοι και απλήρωτοι εργάτες...!
Χωμένοι μέσα στα πράγματα και γνωρίζοντας τι θα επακολουθούσε ο αρχινονός και η συντεχνία του, άρχισαν σαν τα ποντίκια να εγκταλείπουν το καράβι. Μέχρι πριν λίγο καιρό τα ποντίκια ήταν όσοι τους αμφισβητούσαν.
Η άρνηση της αδειοδότησης και τα χρέη που βγήκαν στη δημοσιότητα ήταν το ποτήρι της οργής που ξεχείλισε. Επειδή οι διαπλεκόμενοι δεν είναι μόνο 15-20 άτομα, αλλά πολλοί περισσότεροι, ο αγνός κόσμος καλείτε να τους καταδείξει και να τους απομονώσει οριστικά απο το σύλλογο. Ήδη (και επειδή μόνο οι γενικότητες στην αμφισβήτηση δεν αρκούν) άρχισαν να ακούγονται και λύσεις με πρόσωπα ή καταστάσεις που έχουν τελειώσει και διαγραφεί από την ιστορία ως αποτυχία και σαράκι του συλλόγου. Μεγαλοεπενδυτές, πρώην διοικούντες, αποτυχημένα μορφώματα και ότι άλλη αηδία πετάει ο κάθε πικραμένος, είναι πισογυρίσματα και ήττα. Τέτοιες φωνές θα πρέπει να καταλήξουν στο κάλαθο των αχρήστων μαζί με όσους ιδιοτελείς τις αναπαράγουν. Όπως επίσης το σύνθημα που ρίχτηκε από συνδεσμίτες και μη περί "ενότητας" και "στήριξης των συνδέσμων", είναι μια απάτη από αυτούς που θέλουν να ξεχάσουμε τα παραμύθια που μας πούλησαν. Κάτω από τη σκέπη των απατεώνων ηγετών, η ενότητα δεν μπορεί να είναι παρά ενότητα της υποταγής. Καμιά στήριξη σε κανέναν σύνδεσμο που τόσα χρόνια έκλεινε μάτια και αυτιά και έκανε αβάντες στις σαπισμένες διοικήσεις. Νυν και πρώην παράγοντες και όσοι έχουν ευθύνες και εμπλοκή πρέπει να εκδιωχθούν.
Ο λαός μας πρέπει να πορευθεί μακριά απο συνδεσμιακές λογικές και λογικές του κέρδους. Ας πειραματιστούμε με τις προτάσεις του επαναστατικού ανταγωνιστικού χώρου, οι μόνες που έχουν τη μεγαλύτερη πιθανότητα πραγμάτωσης χωρίς να γλιστρήσουμε σε σοβαρά ατοπήματα. Ας αρχίσουμε με τα βασικά : γενικές συνελεύσεις, εκδίωξη όλων των λαμογιών και των αυλικών τους αφού πρώτα καταβάλουν πίσω τα κλεμμένα και καλύψουν τα χρέη που οι ίδιοι δημιούργησαν. Οριζόντιες δομές λειτουργίας παντού, αυτοχρηματοδότηση. Όλες οι αποφάσεις να παίρνονται απο τις γενικές συνελεύσεις, χωρίς ηγετισμούς και άκαμπτους χρόνιους ρόλους. Αυτοοργάνωση σε όλα τα τμήματα του συλλόγου.... Δεν είναι ένα πλήρες πρόγραμμα, είναι όμως μια καλή αρχή για κάτι καθαρό που θα εμπλουτιστεί με τριβή, ζύμωση, συμμετοχή και ενασχόληση για να προταθεί και να πραγματωθεί κάτι πιό ολοκληρωμένο που θα συναποφασιστεί από τους συμμετέχοντες. Αργά και σταθερά για την αυτοδιεύθυνση και τον αυτοοργανωμένο μη ιεραρχικό, μη εμπορευματικό προγραμματισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου