Εδώ και λίγες εβδομάδες αγρότες όλης της χώρας αποφάσισαν και κατέβηκαν σε αγώνα για να διεκδικήσουν τα δίκαιά τους, κλείνοντας δρόμους από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη, για να δηλώσουν αυτό που βιώνουν οι ίδιοι, αλλά και πάρα πολλές κοινωνικές ομάδες. Και αυτό που τους ώθησε να γεμίσουν με μπλόκα όλη την Ελλάδα είναι το αυτονόητο : "Δεν πάει άλλο".
Μια προδιαγεγραμμένη κατάσταση που ήταν γνωστό σε ποιο σημείο θα οδηγούσε την αγροτική παραγωγή και που ξεκίνησε πριν από πολλά χρόνια με την ένταξη στην Ε.Ε., με συμμετοχή στην συνθήκη του Μάαστριχ και με την αποδοχή της "Λευκής Βίβλου".
Κι αυτές οι κινητοποιήσεις των μικρομεσαίων αγροτών, όπως και προηγούμενες της τελευταίας 15ετίας, στρέφονται κατά της ΚΑΠ της ΕΕ. Διότι βλέπει ο φτωχός αγροτικός κόσμος ότι η ΚΑΠ, την οποία συνδιαμορφώνουν, συνυπογράφουν και εφαρμόζουν οι εναλλασσόμενες κυβερνήσεις, είναι το «κοφτερό δρεπάνι» που «κόβει αβέρτα κεφάλια» μικρομεσαίων αγροτών, το «βαρύ χέρι» που σπρώχνει εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά στον καιάδα του ξεκληρίσματος.
Μέσω της ΚΑΠ - και της «ελεύθερης» καπιταλιστικής αγοράς, βεβαίως - προωθούνται τα αντιαγροτικά μέτρα που επιβάλλουν περιορισμούς στις καλλιέργειες και ποσοστώσεις στην παραγωγή, κατάργηση των κατώτερων εγγυημένων τιμών και πλήρη απελευθέρωση των εισαγωγών αγροτικών προϊόντων, δραστική μείωση των επιδοτήσεων και αύξηση του κόστους παραγωγής.
Ο στόχος των εξουσιαστών με τις διαρθρωτικές αλλαγές, όπως η «ισορροπία της αγοράς» και η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, είναι πλήρης απελευθέρωση των τιμών στα αγροτικά προϊόντα, παράδοση των μικρών παραγωγών και καταναλωτών στη στυγνότερη εκμετάλλευση των εμποροβιομηχάνων, των τραπεζών και των καρτέλ, και συγκέντρωση της παραγωγής και της γης σε λίγα χέρια, εκτόπιση των φτωχών αγροτών, συμπίεση των μεσαίων.
Είναι το «πολιτικό μέσον» με το οποίο το μεγάλο ευρωπαϊκό και ελληνικό κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις που το υπηρετούν, επιχειρούν «να βγάλουν από τη μέση» τους μικροκληρούχους, μικροκαλλιεργητές, μικροπαραγωγούς αγρότες της χώρας μας, για να περάσει η γη, η παραγωγή και η εμπορία των αγροτικών προϊόντων στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών - επιχειρηματιών και να εξασφαλιστούν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη στους εμποροβιομήχανους, στα μονοπώλια και στις πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στο χώρο των τροφίμων και των αγροτικών μέσων και εφοδίων.
Μέτρα που είχαν και έχουν δραστικές και τραγικές επιπτώσεις για τους μικρομεσαίους αγρότες, καθώς οδήγησαν και συνεχίζουν να οδηγούν σε μεγάλη στρεμματική μείωση δυναμικών καλλιεργειών - όπως το βαμβάκι, τα τεύτλα κ.ά. - και σε εξαφάνιση άλλων, όπως ο καπνός, σε μείωση της αγροτικής παραγωγής και σε διόγκωση του εμπορικού ελλείμματος της χώρας και της διατροφικής εξάρτησης του λαού μας, σε κατρακύλα των εμπορικών τιμών παραγωγού και δραματική μείωση του αγροτικού εισοδήματος και, εν τέλει, στην αναγκαστική αποχώρηση από την αγροτική απασχόληση του μισού και πλέον του αγροτικού δυναμικού της χώρας, που υπήρχε πριν την εφαρμογή της ΚΑΠ.
Οι αγρότες διεκδικούν από κοινού τα εξής:
•-Κανένας διαχωρισμός των αγροτών στο κατά κύριο επάγγελμα και μη.
•-Αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος και εγγυημένες τιμές στα γεωργοκτηνοτροφικά προϊόντα.
•-Προστασία της ντόπιας παραγωγής από ομοειδή εισαγόμενα
•-Σύνδεση των επιδοτήσεων με την παραγωγή και κατάργηση όλων των νόμιμων και παράνομων παρακρατήσεων
•-Μείωση του κόστους παραγωγής με κατάργηση του ΦΠΑ σε εφόδια και μηχανήματα και των φόρων στο πετρέλαιο κίνησης, με μείωση των επιτοκίων της ΑΤΕ και επιδότηση βασικών αγροτικών εφοδίων κ.α.
•-Πάγωμα αγροτικών χρεών για τρία χρόνια και παραγραφή όλων των πανωτοκίων
•-Πλήρη ασφάλιση της αγροτικής παραγωγής και του αγροτικού κεφαλαίου από όλους τους φυσικούς κίνδυνους, με αποκλειστικά δημόσιο ΕΛΓΑ που θα επιχορηγείται από το κράτος και άμεση αντιμετώπιση των χρεών του.
•-Μη φορολόγηση στα χωράφια
•-Μείωση του χρόνου σύνταξης στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες, καθώς και τη μεταφορά δικαιώματος της σύνταξης από τον αποθανόντα αγρότη σύζυγο στη σύζυγο και διπλασιασμό της ελάχιστης αγροτικής σύνταξης.
Είναι σαφές πως τα προβλήματα της Ελληνικής αγροτικής παραγωγής είναι όχι μόνο χρονίζοντα αλλά και δυσεπίλυτα, όταν μάλιστα αυτά σχετίζονται με πολιτικές και επιλογές στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και της Κ.Α.Π.
Πολλές κοινωνικές ομάδες είναι σε δύσκολη θέση και αντιμετωπίζουν προβλήματα τα οποία θέτουν σε κίνδυνο ακόμα και την ύπαρξή τους.
Υπάρχει παραγωγή, αλλά δυσκολία στην πώληση των προϊόντων, η ζήτηση στην αγορά έχει μειωθεί σε απελπιστικά όρια, οι ακάλυπτες επιταγές έχουν αυξηθεί σε τρομακτικά επίπεδα, άνω των 300%..!!! επίσης η σοβούσα ανεργία σιγά -σιγά εκδηλώνεται και εμφανίζεται, δημιουργώντας κοινωνικά πλέον προβλήματα, οι Τράπεζες κερδοσκοπούν πάνω στους πολίτες, στα νοικοκυριά και στις μικρές επιχειρήσεις πιέζοντας με κατασχέσεις και αυξάνοντας το επιτόκιο των δανείων, η κρίση, οικονομική και κοινωνική έχει διαπεράσει σε όλες τις κοινωνικές τάξεις. Οι ανατιμήσεις και οι φόροι που επιβάλλει το Κράτος έχουν φτάσει σε τεράστια μεγέθη. Το πάγωμα των μισθών και των συντάξεων φαντάζουν επιβεβλημένα μέσα στο παγκόσμιο οικονομικοπολιτικό καμβά. Αυτοί οι ίδιοι που είναι έτοιμοι να μας ρίξουν στο γκρεμό, αυτοί που τώρα μας λένε ότι δεν υπάρχει χρόνος για κινητοποιήσεις και θέλουνε να κάνουμε για ακόμα μια φορά θυσίες για το καλό του έθνους, είναι οι ίδιοι που επί 35 χρόνια μας καταλήστευαν και με την πολιτική τους μας οδήγησαν σ αυτή την κρίση.
ΑΓΡΟΤΕΣ ΠΡΟΣΟΧΗ Η αντίσταση κατά της επέλασης των Τραπεζιτών, του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, του διεθνούς κεφαλαίου, της Κομισιόν και των ντόπιων υπηρετών τους, γίνεται πιο αποτελεσματική, μόνο όταν όλες οι κοινωνικές ομάδες και τάξεις, αυτές τουλάχιστον που είναι διαχρονικά στην καταπίεση και την εκμετάλλευση, είναι ενωμένες και μπορούν να δράσουν συντεταγμένα.
Χρειάζεται τώρα, σε αυτήν την συγκυρία να κοιτάμε το όλον και το σύνολο και όχι το συντεχνιακό, όσο δίκιο και να έχουμε. Τώρα, αναγνωρίζοντας το δίκαιο του αγώνα, δεν μπορεί, οι τιμημένοι αγρότες, οι απόγονοι των αγωνιστών του Κιλελέρ, αυτοί που γνωρίζουν πως βγαίνει το ψωμί, να μην κάνουν ένα άνοιγμα και στην υπόλοιπη κοινωνία. Να ξεφύγουμε όλοι από τα στενά συντεχνιακά πλαίσια διεκδίκησης και με ενιαίους αντικρατικούς και αντικαπιταλιστικούς αγώνες να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.
Διώξτε με τη βία από τους αγώνες σας τους αγροτοπατέρες, τους επαγγελματίες συνδικαλιστές και τα κομματόσκυλα που μόνο ιδιωτελείς σκοπούς εκφράζουν και που είναι έτοιμοι να σας πουλήσουν, όπως κάναν και στο παρελθόν. Μέσα από γενικές συνελεύσεις και αντιιεραρχικές μορφές αποφάσεων, αδιαμεσολάβητα, απευθυνθείτε σε όλο τον λαό.
Αυτός ο αγώνας δεν αφορά μόνο τους αγρότες, αλλά όλη την κοινωνία που βάλλεται από τον καπιταλισμό.
Το ότι οι κρατούντες, μέσω των προπαγανδιστών τους, των Μ.Μ.Ε, επιχειρούν να στηλιτεύσουν των αγώνα των αγροτών και να πείσουν πως οι αγρότες στρέφονται ενάντια στην υπόλοιπη κοινωνία, δείχνει και το μέγεθος του φόβου τους. Στόχος τους είναι να στρέψουν την κοινωνία εναντίον τους, αλλά και να τους διατηρήσουν απομονωμένους, μιας και στις παρούσες συνθήκες μια τυχόν πραγματοποίηση κοινών αγώνων θα πάρει τον χαρακτήρα κοινωνικής εξέγερσης
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ - ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΡΑ
Μια προδιαγεγραμμένη κατάσταση που ήταν γνωστό σε ποιο σημείο θα οδηγούσε την αγροτική παραγωγή και που ξεκίνησε πριν από πολλά χρόνια με την ένταξη στην Ε.Ε., με συμμετοχή στην συνθήκη του Μάαστριχ και με την αποδοχή της "Λευκής Βίβλου".
Κι αυτές οι κινητοποιήσεις των μικρομεσαίων αγροτών, όπως και προηγούμενες της τελευταίας 15ετίας, στρέφονται κατά της ΚΑΠ της ΕΕ. Διότι βλέπει ο φτωχός αγροτικός κόσμος ότι η ΚΑΠ, την οποία συνδιαμορφώνουν, συνυπογράφουν και εφαρμόζουν οι εναλλασσόμενες κυβερνήσεις, είναι το «κοφτερό δρεπάνι» που «κόβει αβέρτα κεφάλια» μικρομεσαίων αγροτών, το «βαρύ χέρι» που σπρώχνει εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά στον καιάδα του ξεκληρίσματος.
Μέσω της ΚΑΠ - και της «ελεύθερης» καπιταλιστικής αγοράς, βεβαίως - προωθούνται τα αντιαγροτικά μέτρα που επιβάλλουν περιορισμούς στις καλλιέργειες και ποσοστώσεις στην παραγωγή, κατάργηση των κατώτερων εγγυημένων τιμών και πλήρη απελευθέρωση των εισαγωγών αγροτικών προϊόντων, δραστική μείωση των επιδοτήσεων και αύξηση του κόστους παραγωγής.
Ο στόχος των εξουσιαστών με τις διαρθρωτικές αλλαγές, όπως η «ισορροπία της αγοράς» και η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, είναι πλήρης απελευθέρωση των τιμών στα αγροτικά προϊόντα, παράδοση των μικρών παραγωγών και καταναλωτών στη στυγνότερη εκμετάλλευση των εμποροβιομηχάνων, των τραπεζών και των καρτέλ, και συγκέντρωση της παραγωγής και της γης σε λίγα χέρια, εκτόπιση των φτωχών αγροτών, συμπίεση των μεσαίων.
Είναι το «πολιτικό μέσον» με το οποίο το μεγάλο ευρωπαϊκό και ελληνικό κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις που το υπηρετούν, επιχειρούν «να βγάλουν από τη μέση» τους μικροκληρούχους, μικροκαλλιεργητές, μικροπαραγωγούς αγρότες της χώρας μας, για να περάσει η γη, η παραγωγή και η εμπορία των αγροτικών προϊόντων στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών - επιχειρηματιών και να εξασφαλιστούν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη στους εμποροβιομήχανους, στα μονοπώλια και στις πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στο χώρο των τροφίμων και των αγροτικών μέσων και εφοδίων.
Μέτρα που είχαν και έχουν δραστικές και τραγικές επιπτώσεις για τους μικρομεσαίους αγρότες, καθώς οδήγησαν και συνεχίζουν να οδηγούν σε μεγάλη στρεμματική μείωση δυναμικών καλλιεργειών - όπως το βαμβάκι, τα τεύτλα κ.ά. - και σε εξαφάνιση άλλων, όπως ο καπνός, σε μείωση της αγροτικής παραγωγής και σε διόγκωση του εμπορικού ελλείμματος της χώρας και της διατροφικής εξάρτησης του λαού μας, σε κατρακύλα των εμπορικών τιμών παραγωγού και δραματική μείωση του αγροτικού εισοδήματος και, εν τέλει, στην αναγκαστική αποχώρηση από την αγροτική απασχόληση του μισού και πλέον του αγροτικού δυναμικού της χώρας, που υπήρχε πριν την εφαρμογή της ΚΑΠ.
Οι αγρότες διεκδικούν από κοινού τα εξής:
•-Κανένας διαχωρισμός των αγροτών στο κατά κύριο επάγγελμα και μη.
•-Αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος και εγγυημένες τιμές στα γεωργοκτηνοτροφικά προϊόντα.
•-Προστασία της ντόπιας παραγωγής από ομοειδή εισαγόμενα
•-Σύνδεση των επιδοτήσεων με την παραγωγή και κατάργηση όλων των νόμιμων και παράνομων παρακρατήσεων
•-Μείωση του κόστους παραγωγής με κατάργηση του ΦΠΑ σε εφόδια και μηχανήματα και των φόρων στο πετρέλαιο κίνησης, με μείωση των επιτοκίων της ΑΤΕ και επιδότηση βασικών αγροτικών εφοδίων κ.α.
•-Πάγωμα αγροτικών χρεών για τρία χρόνια και παραγραφή όλων των πανωτοκίων
•-Πλήρη ασφάλιση της αγροτικής παραγωγής και του αγροτικού κεφαλαίου από όλους τους φυσικούς κίνδυνους, με αποκλειστικά δημόσιο ΕΛΓΑ που θα επιχορηγείται από το κράτος και άμεση αντιμετώπιση των χρεών του.
•-Μη φορολόγηση στα χωράφια
•-Μείωση του χρόνου σύνταξης στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες, καθώς και τη μεταφορά δικαιώματος της σύνταξης από τον αποθανόντα αγρότη σύζυγο στη σύζυγο και διπλασιασμό της ελάχιστης αγροτικής σύνταξης.
Είναι σαφές πως τα προβλήματα της Ελληνικής αγροτικής παραγωγής είναι όχι μόνο χρονίζοντα αλλά και δυσεπίλυτα, όταν μάλιστα αυτά σχετίζονται με πολιτικές και επιλογές στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και της Κ.Α.Π.
Πολλές κοινωνικές ομάδες είναι σε δύσκολη θέση και αντιμετωπίζουν προβλήματα τα οποία θέτουν σε κίνδυνο ακόμα και την ύπαρξή τους.
Υπάρχει παραγωγή, αλλά δυσκολία στην πώληση των προϊόντων, η ζήτηση στην αγορά έχει μειωθεί σε απελπιστικά όρια, οι ακάλυπτες επιταγές έχουν αυξηθεί σε τρομακτικά επίπεδα, άνω των 300%..!!! επίσης η σοβούσα ανεργία σιγά -σιγά εκδηλώνεται και εμφανίζεται, δημιουργώντας κοινωνικά πλέον προβλήματα, οι Τράπεζες κερδοσκοπούν πάνω στους πολίτες, στα νοικοκυριά και στις μικρές επιχειρήσεις πιέζοντας με κατασχέσεις και αυξάνοντας το επιτόκιο των δανείων, η κρίση, οικονομική και κοινωνική έχει διαπεράσει σε όλες τις κοινωνικές τάξεις. Οι ανατιμήσεις και οι φόροι που επιβάλλει το Κράτος έχουν φτάσει σε τεράστια μεγέθη. Το πάγωμα των μισθών και των συντάξεων φαντάζουν επιβεβλημένα μέσα στο παγκόσμιο οικονομικοπολιτικό καμβά. Αυτοί οι ίδιοι που είναι έτοιμοι να μας ρίξουν στο γκρεμό, αυτοί που τώρα μας λένε ότι δεν υπάρχει χρόνος για κινητοποιήσεις και θέλουνε να κάνουμε για ακόμα μια φορά θυσίες για το καλό του έθνους, είναι οι ίδιοι που επί 35 χρόνια μας καταλήστευαν και με την πολιτική τους μας οδήγησαν σ αυτή την κρίση.
ΑΓΡΟΤΕΣ ΠΡΟΣΟΧΗ Η αντίσταση κατά της επέλασης των Τραπεζιτών, του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, του διεθνούς κεφαλαίου, της Κομισιόν και των ντόπιων υπηρετών τους, γίνεται πιο αποτελεσματική, μόνο όταν όλες οι κοινωνικές ομάδες και τάξεις, αυτές τουλάχιστον που είναι διαχρονικά στην καταπίεση και την εκμετάλλευση, είναι ενωμένες και μπορούν να δράσουν συντεταγμένα.
Χρειάζεται τώρα, σε αυτήν την συγκυρία να κοιτάμε το όλον και το σύνολο και όχι το συντεχνιακό, όσο δίκιο και να έχουμε. Τώρα, αναγνωρίζοντας το δίκαιο του αγώνα, δεν μπορεί, οι τιμημένοι αγρότες, οι απόγονοι των αγωνιστών του Κιλελέρ, αυτοί που γνωρίζουν πως βγαίνει το ψωμί, να μην κάνουν ένα άνοιγμα και στην υπόλοιπη κοινωνία. Να ξεφύγουμε όλοι από τα στενά συντεχνιακά πλαίσια διεκδίκησης και με ενιαίους αντικρατικούς και αντικαπιταλιστικούς αγώνες να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.
Διώξτε με τη βία από τους αγώνες σας τους αγροτοπατέρες, τους επαγγελματίες συνδικαλιστές και τα κομματόσκυλα που μόνο ιδιωτελείς σκοπούς εκφράζουν και που είναι έτοιμοι να σας πουλήσουν, όπως κάναν και στο παρελθόν. Μέσα από γενικές συνελεύσεις και αντιιεραρχικές μορφές αποφάσεων, αδιαμεσολάβητα, απευθυνθείτε σε όλο τον λαό.
Αυτός ο αγώνας δεν αφορά μόνο τους αγρότες, αλλά όλη την κοινωνία που βάλλεται από τον καπιταλισμό.
Το ότι οι κρατούντες, μέσω των προπαγανδιστών τους, των Μ.Μ.Ε, επιχειρούν να στηλιτεύσουν των αγώνα των αγροτών και να πείσουν πως οι αγρότες στρέφονται ενάντια στην υπόλοιπη κοινωνία, δείχνει και το μέγεθος του φόβου τους. Στόχος τους είναι να στρέψουν την κοινωνία εναντίον τους, αλλά και να τους διατηρήσουν απομονωμένους, μιας και στις παρούσες συνθήκες μια τυχόν πραγματοποίηση κοινών αγώνων θα πάρει τον χαρακτήρα κοινωνικής εξέγερσης
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ - ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου